9 Mayıs 2015 Cumartesi

BEYAZ MENDİL (1955)

Senaryo ve Yönetmen Lütfi Ömer Akad
Eser Yaşar Kemal
Kamera Turgut Ören
Müzik Muzaffer Sarısözen
Yapım Duru Film / Süreyya Duru


Reji Asistanı:Feridun Karakaya, Fikret Uçak, Kamera Asistanı: Mustafa Yılmaz, Ar Direktör-Dekoratör: Semih Sezerli, Aksesuar: Danyal Topatan, Işık: Kenan Eryılmaz, Montaj: İsak Dilman, Senkron: Metin Miroğlu, Negatif Montaj: Vecded Çelikcan, Laboratuar: İbrahim Üstüner, Enstrümanlar: Ahmet Yamacı (Meydan Sazı), Osman Özdenkçi (Bağlama), Nida Tüfekçi (Cura Bağlama), Seyfettin Sığmaz (Ney-Klarnet), Coşkun Özer (Darbuka), Ses: Nida Tüfekçi, Selahaddin Erorhan, Sesleri Alan: Esat Toroğlu, 

(Lale Film Stüdyosunda hazırlanmıştır)

Oyuncular: Fikret Hakan, Ruth Elizabeth, Ahmet Tarık Tekçe, Settar Körmülçü, Kadir Savun, Nuri Genç, İclal Genç, Osman Tükoğlu, Danyal Topatan, Hayri Esen, Hasan Ceylan, Mehdi Yeşildeniz, Feridun Karakaya, Semih Sezerli, Abdurrahman Conkbayır, Nubar Terziyan, Sadık Akarsu, Murat Tok, Adnan Uyguner, Ömer Evin,


Konu: "Alacaköylü Hasan. Örenköylü Zeliha'yı sever. İki köy arasında eski bir düşmanlık vardır. Hasan, Zeliha ile buluşursa da, Zeliha bundan korkar. Hasan bir buluşmadan dönerken Zeliha’nın nişanlısı Remzi tuzak kurmuştur, arkadaşı Murat, Hasan'a bunu haber verir, çatışırlar, Murat ölür, Hasan yaralanır. Vazgeçmeyen Hasan Halim Dayı aracılığı ile Zeliha'yı babası Rüstem Ağa'dan ister. Rüstem Ağa gelenleri geri çevirir, kızını evlendirme hazırlığına başlarsa da, Hasan, Zeliha'yı kaçırır. Remzi peşlerine düşer. Sakatlanan atlarından birini Hasan satarken Zeliha'yı fundalığa saklar, Remzi'nin adamı Kör, iz sürer; Zeliha'yı bulursa da korkudan titreyen kızı görmezden gelir, sonra Hasan kızı bir asker arkadaşının yanına götürür. Remzi, körü iz sürmeye zorlar, Kör, iz sürerek yerlerini bulur, ama köylüler Hasan ve Zeliha'nın geçip gittiklerini söyler. Oysa köyde kalırlar ve köylülere harman kaldırmada yardım ederler, bu arada Zeliha'nın hastalığı ortaya çıkar, veremdir, doktor, çam havasının iyi geleceğini söyler. Dağa çıkan Hasan, sırtında kökleri ile söktüğü bir çam ağacı ile köye gelir ve evlerinin bahçesine diker. Fakat çam tutmaz, Zeliha umudunu çama bağlamıştır, çamın kuruduğunu söyler ve Hasan'ın kucağında ölür. Remzi ile Kör gelirler, Remzi "ölü de olsa kızı götüreceğini" söyler, silahı çekip Hasan'ı vurur, ama Hasan saldırıp silahını düşürür, Remzı, Kör'den yardımını isterse de yardım gelmez. Boğuşurlarken silah patlar Remzi ölür.


Hasan, Zeliha'yı alarak köye döner. Hasan ile Zeliha'yı gören iki köy halkı ellerine geleni kapıp gelirler, Zeliha'yı attan indiren Hasan, üzerine kapanır, ölür. İki kurban verilmiştir, artık düşmanlık bitmelidir. (“Orhan Ünser, “Kelimelerden Görüntüye” syf, 122 )


Beyaz Mendil, her ne kadar klasik bir kan davasının boyutlarını pek aşmıyorsa da gerçek bir köye, birbirine düşman olan iki ailenin öyküsüne bir gerilim unsuru getirmiştir. Ancak bu noktadan sonra filmdeki köy unsuru arka plana itilir ve kaçıp kovalamaca süreci öne çıkar.


İki kaçak sevgilinin (Fikret Hakan ve Elizabeth Ruth) dost bir köye sığınmalarıyla filme katılan simgesel nitelikler taşıyan "çam ağacı" unsuru gerçekle olan bağları kopma noktasına getirir. Sonunda köy, sessiz köylüleri ve delisiyle kalabalık bir mekan veya trajik bir koro hüviyetine bürünür.


Hasan, Zeliha'yı alarak köye döner. Hasan ile Zeliha'yı gören iki köy halkı ellerine geleni kapıp gelirler, Zeliha'yı attan indiren Hasan, üzerine kapanır, ölür. İki kurban verilmiştir, artık düşmanlık bitmelidir. (“Orhan Ünser, “Kelimelerden Görüntüye” syf, 122 )



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder