KARDEŞ KURŞUNU (1955)

Yönetmen Lütfİ Ö. Akad
Senaryo Osman F. Seden
Fotografi Kriton İlyadis
Yapım Kemal Film Osman F. Seden

Prodüksiyon Şefi: Yüksel Tanık, Hüseyin Sarıkaya, Muavinler: Zeki Tezcan, Doğan Saydın, Cumhur Özcan, Dekorlar: Zare Cirityan, Işıklar: Necati İltaç, Reji Asistanı: Zeki Dinçsoy, Laboratuar: Semih Pekgöz, Senkron: Turgut İnangiray, Seslendiren: Rauf Tözüm, 
(Erman Film Stüdyosunda seslendirilmiştir)

OYUNCULAR: Ayhan Işık (Orhan), Neşe Yulaç (Nevin), Turan Seyfioğlu (Muzaffer), Pola Morelli (Aliye), Rıza Tüzün (Hikmet Bey),Haşim Gülyurt (Necdet), Hamdi Şarlıgil (Polis), Saime Arcıman (Mualla), Mehdi Yeşildeniz, Adile Sarıkaya,

KONU: Erkekleri birbirine düşüren şuh ve kötü ruhlu Aliye ile üvey kızı Nevin’in sonu mutsuzlukla biten dramatik öyküsü.

► Osman F. Seden'in hem hikayesini hem de senaryosunu yazdığı "Kardeş Kurşunu” erkekleri birbirine düşüren şuh ve kötü kadın Aliye ile üvey kızı Nevin ‘in sonu mutsuzlukla biten dramatik öyküsünü anlatmaktaydı. Film, eleştirilere maruz kalmış ve yine sansüre uğramıştı.

Filmin gösterilmesine, 11.2.1955 günlü ve 18 sayılı Merkez Film Kontrol Komisyonu kararıyla, sadece, "Hikmet Bey'in evinde iki kadının Nevin'in odasına gitmek hususunda teşviki sahnesinde, 'yukarıda odasında' dedikleri andan merdiven başında görüldükleri sahneye kadar iki kadınla Ali'nin bulundukları sahnenin tamamen çıkarılması kaydiyle" izin verilmişti.

 Filme basından gelen en acımasız eleştiriyi, yine Burhan Arpad , yapmıştı. “Muhteva ve fikir bakımından bu derece menfi ve kötü tesirli olan ‘Kardeş Kurşunu'nun teknik ve temsil bakımından da hiçbir özelliği ve başarısı yok Ama olsaydı bile yine şiddetle hırpalar ve 'kötü film', 'zararlı film' derdik. Ana hatları ile bile beşeri olamayan ve üstelik kadını labildiğine 'aşağılık mahluk' addeden bu 'Kardeş Kurşunu', herhangi bir memlekette gösterilseydi kadın cemiyetle-ri, kadın birlikleri şiddetle protesto mitingleri yapar ve filmi yasak ettirirlerdi." “Gülşah Nezaket Maraşlı, “Osman Fahir Sedenle Türk Sinemasında Düet” syf, 137

► Sahneye koyucu Lütfi Akad’a gelince gerileme yolunda…Her şeye rağmen, filme kendinden bir şeyler katabilmiş. Ama, hep birbirine benzeyen konuları işlemesi ise düz. (Bumin Güney “Fikret Hakan” Seyrettiğimiz Türk Filmleri, Yeditepe Dergisi, 15 Mart 1955)