30 Ekim 2015 Cuma

HAREMDE DÖRT KADIN (1965)


Yönetmen: Halit Refiğ
Senaryo: Kemal Tahir, Halit Refiğ
Kamera Memduh Yükman, Mike Rafaelyan
Müzik: Metin Bükey
Yapım: Birsel Film / Özdemir Birsel, Nüshet Birsel


Reji Asistanları: Şeref Gedik, Turan Ceyhun, Savaş Eşici, Kamera Asistanları: Taner Öz, Tosun Bayrı, Mükremin Şumlu, Ar Direktör: Stavro Yuanidis, Set Amiri: Atalay Saraç, Aksesuar: Nejat Özemre, Set Elemanları: Ayhan Sönmez, Aydın Uslu, Işıklar: Fahri Tekşen, Kenan Eryılmaz, Kostümler: Sabiha Benlier, Ragıp Baher, Horozlu Mağazası, Makyaj: Zeki Alpan, Montaj: Özdemir Arıtan, Senkron: Taner Oğuz, Negatif Montaj: Ali Berkan, Laboratuvar: Mihal Skarpetis, Seslendiren: Tuncer Aydınoğlu, Prodüksiyon Amiri: Semih Sezerli, (Acar Film Stüdyosunda Hazırlanmıştır.)


Oyuncular: Cüneyt Arkın (Dr. Cemal), Tanju Gürsu (Rüştü), Nilüfer Aydan (Rahşan), Pervin Par (Gülfem), Sami Ayanoğlu (Sadık Paşa), Birsen Menekşeli (Mihrengiz), Ayfer Feray (Şevkidil), Devlet Devrim (Hizmetçi Dilber), Hüseyin Baradan (Zaptiye Kara Ali), Dursune Şirin (Arap Bacı), Gülbin Eray, Ruki-ye Göreç (Sadberk Hanım), Gani Turanlı (Tercüman), Zeki Alpan (Lazoğlu), Talia Saltı (Hizmetkâr), Özdemir Akın, Hüseyin Yılmaz, Misafir Oyuncu: Önder Somer (Jöntürk )


KONU: Konağında üç karısıyla yaşayan ve dördüncüsüyle de evlenmeye hazırlanan Sadık Paşa'nın (Sami Ayanoğlu) özel olarak hazırlanmış macunları yediği halde çocuğu olmaz. Haremindeki kadınlardan Ruhşan, paşanın yeğeni Dr. Cemal'e (Cüneyt Arkın) aşıktır. Mihrengiz'le Şevkidil ise lezbiyen ilişki içindedirler. Yasak aşk sonucunda Cemal, amcasının kıskanç karılarından bir tarafın-dan öldürülür.

Not: Film Antalya Festivalinde gösterim sırasında bir grup milliyetçi gencin saldırısına uğradı. Nedeni de Osmanlı Paşasının dört karılı olması.


► Refiğ, ikinci döneminin en önemli yapıtı olan Haremde Dört Kadın’la a yüzyılımızın başlarına dönmekle kadın-toplum ilişkilerini, tarihsel bir perspektif içinde eleştiren en olgun örneğini vermektedir. Aslında, 'Haremde Dört Kadın' konumuzu aşan bir önem taşiyor. Aynca, Nijat Özön’ün Akis'teki tipleri, kahramanları, kahramanlar arasındaki ilişkileri çağın dekor ve giyinşlerinin, gelenek ve göreneklerinin, davranışlarının titizlikle verilmesi bakımından bizim ilk gerçek çağ filmimiz. (Giovanni Scognamillo, “Türk Sinemasında 6 Yönetmen”)


► "Türkiye'de gösterildiğinde ne halk, ne aydınlar, ne de basın tarafından gereken ilgiyle karşılanmadı. Halbuki senaryosunu büyük Türk romancısı ve düşünürü Kemal Tahir'le birlikte hazırladığımız Haremde Dört Kadın, O güne kadar yaptığım filimler içerisinde hiç şüphesiz en önemlisiydi. Toplumumuzun, ekonomik ve politik sistemin, kadın-erkek münasebetlerini, ilericilik ve batılaşma hareketlerinin, sanat anlayışının, Osmanlılığa dayanan köklerini göstermeye çalışması, karagözden, orta oyunundan, saray müziğinden, minyatürlerden kaynak alan, uslup araştırmasıyla herhalde daha geniş tartışma konusu edilmesi gereken bir filmdi. (Halit Refig, "Ben de de Kara Sevda var ", Yön, 16 Haziran 1967, sayı. 220)


 As Dergisi’nin sinema yazarları arasında düzenlediği 1965-1969 döneminin en iyi on filmi araştırmasında;


“Haremde Dört Kadın” 5. Seçildi

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder