22 Ekim 2015 Perşembe

KOCAOĞLAN (1964)

Yönetmen: Ziya Demirel
Senaryo: Ziya Demirel, Orhan Asena
Görüntü Yönetmeni: Orhan Çağman
Yapım: Fer Film / Fahriye Tamkan


Oyuncular: Yılmaz Güney, Evrim Fer, Şeref Gürsoy, Kenan Pars, Senih Orkan, Ali Şen, Hayri Caner, Mürüvvet Seyfioğlu, Ozan Gürsoy, Şarkılar: Sevim Şengül,


Konu: Bir gün kasabaya gezginci bir çadır tiyatrosu topluluğu gelir. Topluluğun en güzel kızı Belma'dır (Evrim Fer). Kasabanın tüm delikanlıları ve ileri gelenleri kızın peşindedir. Belma'nın tutkunlarından biri de yörenin delisi Kocaoğlan'dır (Şeref Gürsoy).


Zararsız ama zekâ yoksunu, iri yapılı Kocaoğlan, kaval çalarak sürekli tiyatrocu kızın peşinde dolaşır. Kasabanın serserileri genç kadını dağa kaçırmak isterler, ancak Koca-oğlan her defasında onları engeller.

Kasabada kimseye yüz vermeyen Belma, bu kez hukuk öğrencisi Kemal'e (Yılmaz Güney) aşık olmuştur. Kasabada bu ilişkinin duyulması tepkiyle karşılanır. Yörenin belediye başkanı, Kemal'i çağırıp derhal kasabayı terk etmesini söyler. Kemal önce direnir, sonra da gitmeye karar verir. Belma'nın Kocaoğlan'la gönderdiği mektubu alan Kemal, trenden inip tekrar kasabaya döner. Tiyatro topluluğunun patronu, bazı çıkarlar uğruna Belma'yı bazı kişilere yem olarak kullanmaktadır. Belediye başkanı da Belma'yla ilgilenmektedir. Birlikte dolaşırlarken karşılarına Kocaoğlan çıkar. Kıskançlık krizi sonucu başkanın üzerine atılır. Ve Belma'yı güçlü kollarına alarak, zorla dağa kaçırır. Olay kasabada duyulunca polisler Kocaoğlan'ın peşine düşerler. Kocaoğlan, dağa kaçırdığı kızı boğarak öldürür.


Kemal üzgündür. Polisler dağda, Kocaoğlan'ın çevresini sararlar. Kemal polislerin arasından fırlayıp Kocaoğlan'ın yanına varır. Kocaoğlan'ın elinde belediye başkanının silahı vardır. Belma'nın yerdeki cesedine bakıp ağlamaktadır. Sonra Kemal'a dönüp, başkanla ilişki kuran Belma için, "O kötü oldu, kötü..." der. Kemal, Kocaoğlan'ın elindeki silahı alır. Polisler onu götürürlerken Kemal de Belma'nın cesedini kollarına alıp dağdan iner...”Agâh Özgüç, “Bütün Filmleriyle Yılmaz Güney” syf, 70”

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder