ARZU İLE KAMBER (1972)

Senaryo ve Yönetmen: Mehmet Bozkuş

Görüntü Yönetmeni: Sertaç Karan

Yapım: Osmanlı Film / Mehmet Karahafız, Hasan Çakır

Oyuncular: Yıldıray Çınar, Arzu Okay, Erol Taş, Mine Sun, Muazzez Kutoğlu, Oktay Yavuz, Niyazi Er, Salih Vatansever, Zeki Alpan, Ali Demir

Masalı Anımsayalım

Bundan asırlar önce Suriye taraflarından bir köyde bir fakir Kamber yaşarmış. Babası ölüp yetim köye Daraz Beyleri köyünden gelin gelmiş olan garip anası ile köyde biçare kalmışlar. Köyde bulunan ve babasının dayısının koyunlarını güdermiş. Adam Kamber’i çok sever ve üç tane kızı olan adam yeğeninin oğlu olan Kamber’e “Oğlum benim koyunlarımı güt, ben başka bir yabancı çoban tutmayayım, sen de kızlarımdan hangisini beğenirsen onu sana nikâhlayayım” demiş.

Bir müddet bu işi yapan Kamber’in bu arada annesi de vefat etmiş. Kamber tek başına yapa yalnız kalıvermiş koca köyde. Bu köyde bir de güzelliği dillere destan bir kız varmış. O da anadan babadan yetim, babaannesi ile birlikte yaşıyormuş.

Kamber’in yakışıklılığını o da duyar, Kamber de onun güzelliğini duyar ama Arzu’yu nerede görecek, bir türlü göremez… Ama Arzu onun koyunları suladığı köy çeşmesine bir gün testisini doldurmaya gider ve Kamber’i çeşme başında yatarken görür. Testiyi doldurur ve biraz gürültü çıkarır ve Kamber’in uyanmasını sağlar. Ama Kamber bu kıza bir şey söyleme cesaretini kendinde bulamaz. Kız kolundan bileziğini çıkarır ve çeşmenin testilik taşına koyar

ve gider. Yarım saat sonra gelir ve bileziğini bulup bulmadığını, görüp görmediğini Kamber’den şu şekilde sorar:

“Ben testimi doldurdum/ Doldu diye kaldırdım Yıkılası şu pınarda /Ben bileziğimi çaldırdım. Kamber cevap verir

Ben pınara varmadım /Elimi yüzümü yumadım Gözüm kör olsun Arzu /Ben bileziğini bulmadım.

Ama bileziği aslında almış olan Kamber cesaretlenir kıza bir beyit atar:

Evimizin önü suluk /Su çekerler tuluk tuluk Bileziğini bulana gelin Arzum /Ne var acaba muştuluk Arzu da şu cevabı verir hemen:

Evimizin önü suluk /Su çekilsin tuluk tuluk Bileziğimi sen bulduysan Kamber ağam /Arzu kız sana muştuluk. Kamber de bileziği verir ve Arzu ile tanışırlar.

Her gün o çeşme başında buluşurlarmış. Bu durumu Arzu’nun ninesi duyar ve Arzu’yu bu sevdadan vazgeçirmeye çalışır. Bu arada Kamber’in dayısı da duyar. Bu Kamber’i koyun çobanlığından uzaklaştırır. Ama Kamber’i yanına çağırıp “Kamber oğlum eğer başın sıkışırsa maddi manevi senin her zaman destekçin ve yanında olacağım, sen bana yeğenimin emanetisin” der. Kamber artık Arzu’nun sevdasından dağlarda, köylerde gezer olur, gözü başka kimseleri görmez. Bir gün Arzu’nun ninesi bunların sevdasına engel olamayacağını anlayınca Arzu’ya der ki: “Arzu kızım, bugün Kamber’i yemeğe çağır ona bir yemek yedirelim ve sizin işinizi konuşalım.” Aslında fikri Kamber’i zehirlemekmiş…

Akşam Kamber sevinçle Arzu’nun evine gelir ve bakar ki yemekler sofraya konmuş, envai çeşit hepsi türüm türüm, birbirinden güzel ama Arzu bir kenarda surat asmış duruyor.