DELİ YUSUF (1975)

Yönetmen:Atıf Yılmaz

Senaryo:Umur Bugay, Bülent Oran,Berrin Giz, Atıf Yılmaz

Görüntü Yönetmeni:Cahit Engin,

Yapım:Erman Film/Hürrem Erman

Müzikler: Cahit Berkay , Kamera Yardımcısı: Ali Güvenci, Yönetmen Yardımcıları: Yaşar Seriner, Aydın Sayman, Çalanlar: Uğur Dikmen, Oğuz Durukan, Engin Yörükoğlu, Uğur Dikmen, Oğuz Durukaya, Engin Yörükoğlu, Sanat Yönetmeni: Arto Berberyan, Dekor: Erdil Demirbağ, Yılmaz Şekerbay, Ses Direktörü:: Necip Sarıcıoğlu, Renk Uzmanı: Türker Vatan, Kurgu - Eşleme: İsmail Kalkan, Kamera Asistanı, Ali Güvenci, Kavga Sahnelerini düzenleyen: Cüneyt Arkın, Orhan Doğaner, Erman Doğaner, Aydınlatma Yönetmeni: İbrahim Sabuncu, Akif Eski, Negatif Resim: Sezai Elmaskaya, Işık Şefi: İbrahim Sabuncu, Set Amiri: Yılmaz Sengelli, Set Yöneticisi: Hakan Akyol, Yar-dımcılar: Ercan Akyıldırım, Hayrettin Akar, Yılmaz Sengelli, Turan Alok, Yapım Yönetmeni: Stepan Melikyan, Yapım Koordinatörü: Bilal Gülcan, (Yeni Stüdyoda hazırlanmıştır.)

Oyuncular: Cüneyt Arkın (Ali), Zerrin Arbaş (Melek), Kadir Savun (Deli Yusuf), Erol Keskin (Abbas beyin adamı), Ali Şen (Abbas Bolulu), Madelet Tibet (Raziye Bacı), Osman Alyanak (Tarık), Rukiye Göreç (Çamlıbelli), Mümtaz Ener (Musa Çavuş), Tarık Şimşek, Kudret Karadağ (Ayı hasan), Tarık Şimşek (Abbas’ın adamı), İhsan Gedik (Abbas’ın adamı), Tevfik Şen (Abbas’ın adamı), Osman Aydınbaş (Abbas’în konuğu), Feridun Çölgeçen (Abbas’ın müdürü), Aydın Haberdar (Abbas adamı), Hamit Has (Rıfat), Gülten Kaya (Nesrin), Ahmet Turgutlu (Çamlıbelli), Fadıl Garan (Çamlıbelli), Sönmez Yıkılmaz, Ali Kara-göz, Günay Güner, Kadir Kök, Orhan Aydınbaş, Ajlan Aktuğ, Engin İşsever, Işın İşsever,

Konu: Konu, ana çizgileriyle Köroğlu halk destanının günümüze bir uyarlamasını oluşturuyor. Bir zamanların Bolu Beyi, günümüzün serbest girişimcisi, "Holding"cisi ve arazi spekülatörü Bolu'lu Abbas beydir ..Üzerinde gecekondu kurmaları için fakir halka sattığı arazinin tapularını vermeye yanaşmaz, değeri çok artan bu araziyi boşaltıp üzerinde fabrika kurmak niyetindedir. Halk bilgesi usta Deli Yusuf’un yardımına da gereksi-nir ama, ancak Yusuf’a ısmarladığı tank gibi güçlü ve marifetli araba sayesinde-dir ki düşmanlarından korunacağına inanır. Yusuf'un oğlu yakışıklı ve güçlü Ali, yeteneklerini halkın çıkarları yanına koymuştur. Deli Yusuf’un marifetli araba-sı ortaya çıkar. Destandaki attır bu, Ali'nin ıslığıyla harekete geçer, kalkar gelir!... Destandaki Bolu Beyinin kızı Ab-bas'ın modern havalı kızı olmuştur, yüreğini Ali'ye kaptırır o da ... Çatışan çıkarlar dolayısıyla kavga başladığında Ali'nin yanında yerini alır ...

ÖDÜL:

13. Antalya Altın Portakal 

Ulusal Uzun Metraj Film Yarışması (18 – 26 Haziran 1976) 

► “Deli Yusuf” En İyi Film

► “Atıf Yılmaz” En İyi Yönetmen

Jüri Üyeleri: Prof. Dr. Alim Şerif Onaran, Atilla Dorsay, Kami Suveren, Ahmet Gö-nen, Suna Kan, Nuri Dağtekin, Mehmet Küçükince, Özer Kabaş.

* Atıf Yılmaz, "Deli Yusuf'u gerek senaryo, gerekse çekim olarak bir hayli uzun bir hazırlık döneminden sonra gerçekleştirdi. Bir ekip çalışması olan senaryo, aslında yer yer bir hayli ilginç bölümler ve geçişler içeriyor. Baştaki "ala Demirel" konuşma olsun, yer yer kullanılan "eşkıyanın bu gece ne yapacağı belli olmaz" gibi deyişler olsun, yakın geçmişin siyaset edebiyatıyla çağrışımlar yapıyor. Gecekondu mahallesinin, kişileriyle ve seyyar yüznumara, tulumbadan çekilen su, çarık-çürük yapılar gibi somut öğeleriyle dekor oluşturduğu kavga sahnesi gibi ilginç bölümler, dev vinçlerin görüntüsünün vahşi hayvan sesleriyle eşleştirilmesi gibi dayanılmaz ·buluşlar var. Filmin belli. bir tempoyu hiç düşürmeden sonuna dek sürdürdüğü de söylenebilir.

Ne var ki, sonuç olarak tüm bu bileşim, tam yerine oturmamış izlenimi bırakıyor. Film, hiçbir anında fanteziyi aşarak sağlam, ayakları yerde bir yapıya kavuşamıyor. Konunun getirebileceği, getirdiği toplumsal eleştiri gereği gibi işlenmiyor. Yalnızca yüzeysel ve biçimsel olan önemsenmiş özlemini doğuyor ... Genel havası içinde bir resimli roman esprisi ve mantığını aşmayan film, gerçi oyalama işlevini yerine getiriyor, ama hiçbir kalıcı etki ve soyut bir "birleşme" tema'sının dışında, herhangi bir bildiri vermiyor ... Sonuç olarak, "Deli Yusuf', sinemamıza alışılmamış bir konu ve değişik bir film getirme çabalarının, ancak profesyonel planda ve biçimsel olarak çözümlenebildiği, kalıcı olmayan bir film ... “Atilla Dorsay, “Sinemamızın Umut Yılları” syf, 134 ”