DERYA GÜLÜ (1979)

Yönetmen: Süreyya Duru

Senaryo: Suphi Tekniker, (Necati Cumalı'nın aynı adlı eserinden)

Görüntü Yönetmeni: Ali Uğur

Yapım: Murat Film/Süreyya Duru

Set Amiri: İbrahim Uğurlu, Set Ekibi: Oktay Olcay, Necdet Cengiz, Zahit Öncer, Işık Düzeni: İsmail Sandalcı, Yılmaz Topuz, Kamera Asistanı: Yalçın Topuz, Asistan Yönetmen: Gülsen Tuncer, Sesleri Alan: N. Polat Doğan, Laboratuvar: Adnan Şahin, Erdal Yavuztürk, Turgut Yavuz, Kurgu: Sedat Karadeniz, Seslendirenler: Aliye Uzunatağan, Erhan Yazıcıoğlu, Prodüksiyon Amiri: Stephan Meliktan, Müzik: Nedim Otyam, (Fono Film stüdyosunda hazırlan-mıştır)

Oyuncular: Bulut Aras (Sinan), Meral Orhonsay (Meryem), İhsan Yüce (Haşim Kaptan), Gülsen Tuncer, Reşit Çıldam, Esin Karakaya,

Konu: Derya Gülü Cuma!ı'nın üç kişilik bir oyunu olarak -yaşlı karısı, genç bir delikanlı arasında ki aşk ve kıskançlık üçgeni çatışmasını ele alır. Yaşlı ve sarhoş kocasından nefret eden Meryem'in iki zehirleme teşebbüsü sonuç vermemiştir. Haşim Kaptan'ın yanına kapılanan Sinan'ı kandıran Meryem Sinan'la sevişerek, Haşim Kaptan'ını öldürme planları yapıp, Sinan'ı kullanmaya kalkar. Haşim kalp krizinden ölünce Meryem Sinan ile tartışır ve Sinan Meryem'i bırakıp gider. Süreyya Duru, Cumalı'nın doğalcı sahne oyununu sinemalaştırır. Balıkçılık yapan Haşim Kaptan, karısını geçimlerini temin için zengin evlerine gündeliğe gönderir. Sinan , Haşim Kaptan'ın yanına yardımcı olarak girer. Meryem'le Sinan'in seviştikleri söylentisi mahalleye yayılır. Sinan gitmeye kalkar, Meryem ise kocasını öldürmeyi planlar. Sinan ise buna mani olmaya çalışır. Haşim Kaptan kalp krizi sonucu yaşamını yitirir.

Ödül:

► 18. Altın Portakal Ulusal Uzun Metraj Film Yarışması (25 Eylül – 4 Ekim 1981)

► İhsan Yüce “En Başarılı Erkek Oyuncu

► Meral Orhonsay “En Başarılı Kadın Oyuncu

Jüri Üyeleri: Cihan Çiftçili, Zuhal Çevik, Mehmet Doğan, Osman Üntürk, Nuri Dağtekin, Ahmet Gönen, Burçak Ev-ren, Turgay Ulusan, Nisa Serezli, Kami Suveren.

* Cumalı'nın ustalığı, bin kez işlenmiş bu konuya yeni, özgün bazı açılımlar getirmesi, melodramı da, kaba farsı da önleyerek ilişkilere kendine özgü bir kıvam getirmesidir. Sürreyya Duru, bu yaklaşımı temelde koruyor, ama yalnızca üç kişi arasında geçen, ruhbilimsel yanı ağır basan bir film yapmak gibi son kerte güç bir işin hak-kından pek gelemiyor. Filmi izlerken, sözgelimi "Postacı Kapıyı İki Kere Çalar"ı, Somerset Maugham'dan uygulanan "Yağmur"u anma-mak elde değil. Bu ünlü filmlerle kıyaslama, filmin   lehine çalışmıyor... "Derya Gülü", özellikle oyuncuların çabalarıyla kendini kurtarıyor. Orhonsay, konunun gerektirdiği bir Lana Turner veya Rita Hayworth değilse de iyi bir oyuncu. Bulut Araş aksamıyor; İhsan Yüce ise nefis bir kompozisyon çiziyor. Ama sonuç olarak "Derya Gülü", Necati Cumah'ya da, Süreyya Duru'nun son başarılı dönemine de bir katkıda bulunmuyor. “Atilla Dorsay, “12 Eylül Yılları ve Sinemamız”