İKİ ARKADAŞ (1976)

Yönetmen: Şerif Gören

Senaryo: Erdoğan Tünaş

Kamera: Çetin Tunca

Yapım: Gülşah Film/Selim Soydan

Yönetmen Yardımcısı: Sinan Çetin,

Ses Kayıt: Necip Sarıcaoğlu, (Yeni stüdyoda hazırlanmıştır)

Oyuncular: Cüneyt Arkın (Ahmet), Fikret Hakan (Arap Kemal), Aysun Güven(Ayşe), Ahmet Sezerel (Ali), Seyhan Karabay (Konuk oyuncu), Mahmut Cevher (Oktay), Memduh Ün (Şakir Bey), Hakkı Kıvanç, Kudret Karadağ, Yadigâr Ejder, Tevfik Şen, Kadir Kök, Alp Yurdakul, İbrahim Uğurlu, Muzaffer Civan, Ata Saka, Ekrem Dümer, İhsan Gedik, Mehmet Uğur, Renan Fosforoğlu, Yılmaz Kurt, Yusuf Sezer, Giray Alpan, İlhan Hemşeri, Günay Güner, Yusuf Çetin, Erdoğan Seren, Cihan Alp

Konu: İki arkadaş grev olgusuna top-lumdaki siyasal bilinçlenme çevresinde odaklanan kuşaklararası çatışmaya değinerek, ilginç biçimde başlayan bir film... Ne var ki konunun yozlaşması çok sürmüyor. Mafya reisinin öykünün göbeğine yerleştirilmiş olması filmin taşımaya çabaladığı toplumcu mesajı kökünden yok ediyor. Fimin olumlu kişisi, başlıca seçeneği olarak sunuluyor Mafya reisi seyirciye..

► Gerek Yeşilçam'ın son günlerde, "ilerici konular"a, "devrimci siinema" yap-maya merak sarması, gerekse, sinemadaki ağırlığını gitgide saçmasapan filmlerden, mesajı, özü olan filmlere doğru kaydırmak isteyen bir Cüneyt Arkın'ın kendisine çizdiği yeni yol, son haftaların iki filminde yansımasını buluyor: "İki Arkadaş" ve "Mağlup Edilemeyenler" ...

"İki Arkadaş", aslında talihsiz bir film... Çekilecek. senaryonun son anda sansür kurumunca reddi üzerine, sinemamızın kendisine özgü köşulları nedeniyle yine de çekime başlanılması zorunluluğu karşısında, yeni bir senaryonun günü gününe yazılması ve çekilmesiyle meydana gelmiş, Özellikle bu nedenle olsa gerek, konuda iğrreti duran, birbirine yapışmayan öğeler çok... Kendi halinde bir muhasebeci ve bir gangster çetesı şefinin eski dostluğu üstüne kurulu film 20 yıldır emek verdiği müessesedeki bir grev olayının öncülerinden biri memurun kendi oğlu... Ancak muhasebeci, grev olayında patronun yanınında yer alıyor. Oğlunu da vazgeçirmeye çalışıyor. Çıkan olaylarda oğlu öldürülünce katili bulmaya azmediyor ve yardımı, eski dostu gangsterden istiyor. Melodram yüklü olayların, beklenmedik rastlantıla-rın birbirini izlemesinden sonra, iki eski arkadaş kötülere karşı vuruşuyor silahları ellerinde ölüyorlar ...

"İki Arkadaş" olsun, "Mağlup Edilemeyen-ler" olsun, yer yer illginç şeyler söylemelerine karşın, insanı doyurmayan, ağızda buruk bir tad bırakan filmler. Çünkü yep-yeni şeyler söylemek, devrimci mesajlar ulaştırmak gibi çok saygın bir çaba, Yeşilçam'ın alışılmış trüklerine, kalıplana feda ediliyor... Yeni şeyler, eski biçimlerle eski numaralarla karmakarışık olarak verilmeye çalışıyor... Ve de olmuyor... Özlenen, gerçek bir devrimci sinema Yeşilçam duyarlığıyla verilemiyor.

"İki Arkadaş", grev olgusuna, toplumdaki siyasal bilinçlenme çevresınde odaklanan kuşaklararası çatışmayadeginerek, ilginç biçimde başlayan bir film ... Ne var ki konun yozlaşması çok sürmüyor. Mafya reisiniın öykünün göbegine yerleştirilmiş olması filmin taşımayaçabaladıgı toplumcu mesajı kökünden yok ediyor., Filmin olumlu kişisi, başlıca seçeneği olarak sunuluyor Mafya reisi, seyirciye ... Uzun bir süre, muhasebeci babanın ve grevcilerin intikamını onun almasını bekliyor seyirci. Gerçek yol, doğru çözüm, yani muhasebecinin bu kafa emekçisinin, kendi sınıfının yanında, grevcilerin yanında yer alması ne gösteriliyor, ne de doğru yolun bu oldugu sezdiriliyor... Toplumumuzdaki gerçek egemen güçlerle bir "hızlı gençlik" yaşamı temsilcilerini birbirine karıştırılması da büyük bir kargaşa doğuruyor..... "İki Arkadaş"ın olumlu yanları, Şerif Gören'in, özellikle otomobille cinayet, Cüneyt Arkın'ı gençlerin arabasıyla kuşatması gibi çekimlerdeki sinemasal başarısıyla, Arkın, Fikret Hakan, ve genç oyuncu Ahmet Sezererin oyunları ... “Atilla Dorsay, “Sinemamızın Umut Yılları”