7 Ekim 2022 Cuma

FİLİM BİTTİ (1989) 

Senaryo ve Yönetmen: Yavuz Özkan Görüntü Yönetmeni: Ertunç Şenkay Kurgu: İsmail Kalkan Yapım: Z Film/Belge Film Yavuz Özkan Yönetmen Yardımcıları: Kamil Renklidere, Aycan Çetin, Kamera Asistanı: Volkan Kocatürk, Set Fotoğrafları: Ali Taşkıran, Dekor Tasarım ve Realizasyon: Murat Morova, Prodüksiyon Sorumlusu: Selahattin Koca, Prodüksiyon Asistanları: Mustafa Albayrak, Nail Çetin, Işık Şefi: Mustafa Koçyiğit, Işık Teknisyenleri: Ercan Durmuş, Atilla Gündoğdu, Set Teknisyenleri: Murat Özlük, Mahir Güz, Ahmet Keskin, Hikmet Palabıyık, Kamil Eren, Makyaj: Zeynep Taş, Kuaför: Yaşar Dağıtmaç, Dekor Ekibi: Safi Demir, Sadettin Güre, Hayrettin Söylemez, Haşim Engin, Jenerik: İlhan Demirel, Özkan Sevinç (Grafart Ltd.), Efekt: Özdemir Özkara, Atilla Ertüz, Ses Kayıt- Miksaj: Erkan Aktaş, Senkron: Mustafa Kalkan, Negatif Montaj: Bülent Özayan, Tamer Eşkazan, Baskı: Veli Burç, Özkan Sevinç, Uğur Orbay, Developman: Ekrem Şen, Arif Şengül, Abdullah Baran, Renk Düzenleme: Türker Vatan, Şakir Yörük, Ayhan Şen, (Fono Film Stüdyosunda seslendirilmiştir, Şafak Film Laboratuarında hazırlanmıştır)

Oyuncular: Kadir İnanır, Zeliha Berksoy, Halil Ergün, Meral Oğuz, Kutay Köktürk, Levent Dönmez, Aycan Çetin, Aylin Eren, Komet, Ömer Kocadayı, Murat Morova, Kamil Renklidere, Ali Taşkıran, Mustafa Koçyiğit, Mehmet Güleryüz, Murat Özlük, Mahir Güz, Ahmet Keskin, Hikmet Palabıyık, Safi Demir, Ercan Durmuş,

Konu: Birbirlerinden şiddetle nefret eden ünlü sinema yıldızı eski karıkoca aynı fillmde oynamak üzere kamera karşısına geçerler. Ayrılmak üzere olan bir çiftin Öyküsü üzerine kurulan filmin çekimi süresince set aralarında kavga edip birbirlerine hakaret ederler. Bu şiddetli sürtüşme filme de yansımaktadır. Bu arada filmdeki karısı rolündeki Meral'le (Meral Oğuz) ilişki kurması Zeliha’yı (Zeliha Berksoy) giderek çileden çıkarmaktadır. Zeliha, nefret ettiği eski kocasıyla (Kadir İnanır) aynı filmde oynamaktan pişmandır. Filmin yönetmeni de (Halil Ergün), bu kavgalar yüzünden zor durumdadır. Filmin içinde ve dışında iç içe gelişen olaylar, çeşitli bunalımlara dönüşerek devam edecektir.

Ödül:

26. Antalya Altın Portakal Ulusal Uzun Metraj Film Yarışması (2 - 8 Ekim 1989)

► Meral Oğuz "en iyi yardımcı kadın oyuncu" ödülü.

Jüri Üyeleri: Hürrem Erman, Türker Atakan, Sabahattin Atmaca, Yavuz Bülent Bakiler, Rafet Bintez, Atilla Dorsay, İzzet Günay, Nuri Çetin, Doç. Dr. Faruk Kalkan, Yavuz Turgul, Kadri Yurdatap.

3. Ankara Film Şenliği'nde (1989)

► "Filim Bitti", “en iyi üçüncü film"
       ► Meral Oğuz da "en iyi yardımcı kadın oyuncu'"

4 "Filim Bitti", yönetmen Yavuz Özkan için büyük bir adım... Bir kere "Demiryol", "Maden" gibi lümpenliği devrimcilikle karıştırdığı 1980 öncesi slogancı filmlerinin ve alabildiğine şovenist ve kaba "Yağmur Kaçakları"nın tersine küçük, duygusal bir filme yönelmiş. Kullandığı kaliteli negatif ten geri plan aydınlatılmasına kadar filmine teknik bir özen göstermiş. Özellikle kamera önüyle arkası arasındaki geçişlerin yumuşaklığından, film çekimine ilişkin, küçük esprilerden ve sondaki o uzun kaydırmada sinemaya yapılan sayıp ve sevgi sunuşundan zevk aldığımı söylemeliyim. Ne var ki "Filim Bitti"nin sinema için önemli bir adım olduğunu söylemek zor. (İbrahim Altınsay, Harmandalı ritmiyle Beethoven, Güneş g., 5 Aralık 1989)

 Yavuz Özkan, siyasal filmlerden sonra psikolojik drama kayıyor. İyi de ediyor. 12 Eylül'den sonra Fransa'ya gidip birkaç yıl orada yaşaması, onda Avrupa sinemasına ve özellikle kadın erkek ilişkilerini incelikli biçimde işleme geleneğine sahip olan Fransız sinemasına karşı bir ilgi doğurmuş. Bunun onun sinemasına yeni yollar açacağını görmemek, şaşırtıcı olurdu.

Özkan, bizde hemen hiç yapılmamış bir şey yapıyor, meslekleri oyunculuk olan iki kişiyi ele alırken, sinema ve film çekimi denen karmaşık olaya eğilmeyi deniyor. Bunda da hayli başarılı oluyor. Film çekmenin kendine özgü telaşı, gerilimi, yer yer komik olayları, zaman zaman tam bir paniğe, hatta kargaşaya dönüşmesi, kimi zaman çok başarılı biçimde beliriyor.

Tüm bu sahnelerdeki teknik de çok iyi: özellikle o görkemli kaydırma hareketleri ... Yavuz ayrıca iyi bildiği sinema tekniği üzerine seyirciye de eğlendirici kimi notlar ve anekdotlar vermekten de kaçınmıyor.

Ne var ki Batı edebiyat, tiyatro ve sinemasının bu ünlü ve soylu yapıtlarıyla benzeşme olayı çok sürmüyor. Özkan, sonuç olarak bence tümüyle çözümlenmemiş kendi senaryosunun kurbanı olarak, filmine sağlam bir gelişim ve de kabul edilebilir bir final sağlamayı başaramıyor. Hele finaldeki o bence grotesk şiddet eylemi. .. Filmin içerir gibi olduğu tüm zarafeti ve Avrupai havayı dağıtıp yok eden gereksiz bir sahne bu ... Ve bence filme büyük zarar veriyor. 

Kadın oyuncular, yani Zeliha Berksoy ve Meral Oğuz oldukça başarılı. Kadir tnanır ise kendisi için çok yeni ve farklı olan 'çift kişilikli' karakterde, belki bir iki sahne dışında, yine oldukça inandırıcı. Her şeye karşın bu, Yavuz Özkan'ın bu dönemdeki en iyi filmi ve umarım arkası böyle gelir. “Atilla Dorsay, “Sinemamızda Çöküş ve Rönesans Yılları” syf: 72”

FİLMİ İZLE 



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder