ADEM’İN TRENLERİ (2007) 

Yönetmen: Barış Pirhasan,Senaryo: İsmail Doruk, Görüntü Yönetmenı : Peter Steuger, Yapım: Promete Film / İstisnai Filmler Erkan Çakarer, Ozan Ergun, Metin Soltay , Cengiz Ergun Kurgu: Aylın Zoı Tınel, Kurgu Asistanı: Çetın Güven, Senaryo Danışmanı: Gül Dirican (Senaryo Stüdyosu), Genel Yapım Sorumluları: Cengiz Ergun (Promete Film), Ezel Akay (İstisnai Filmler), Samı Dündar (İstisnai Filmler), Ufuk Ahıska (İstisnai Filmler), Ercan Avcı (İstisnai Filmler), Yapımcılar: Cengiz Ergun (Promete Film), Ozan Ergun (Promete Film), Metin Soltay (İstisnai Filmler), Serkan Çakarer (İstisnai Filmler), Yardımcı Yapımcılar: Zerrin Tekerek (Promete Film), Figen Ermek Özçorlu, Ece Özbek (İstisnai Filmler), Yapım Sorumlusu: Senem Aykanat, Bılge Sabrı Işıl, Mekan Sorumlusu: Necat Akdoğan, Yapım Asıstanları: Burcu Aksüyek, Gökhan Özdemir, Görkem Okuyan (Stj.), Değer Adıyaman (Stj.), Yapım Sanat: Selçuk Erik, Tuncay Bayram, Selim Sarı, Fızulı Jafarov, Murat Sarı, Tufan Işıldak, Yapımcı Asıstanı: Dıdem Döşer, Ek Çekim Yönetmenı: Ezel Akay, Yardımcı Yönetmen: Deniz Ergun, 1. Yön. Yrd. : Gökçe Atlan, 2. Yön. Yrd. : Müge Beceren, 3. Yön.Yrd.: Müge Kıraner (Stj.), Devamlılık: İsmaıl Öztürk, Oyuncu Seçimi: Harıka Uygur, Oyuncu Seçim Asistanı: Pınar Gök, Netlik Sorumlusu : Romy Kaa, Loader: Muharrem Tırmık, Klaket: Serkan Yörük, Ek Çekim Görüntü Yönetmeni: Barış Özbiçer, Münir Gürsoy , Netlik Sorumlusu: Focus Puller, Ethem Dağ, Koray Erçelebi, DollyFoxy Ekipmanı: Hasan Kesıcı, Dolly Operatörü : Yasın Uzun, Dolly Asistanları: Hüseyin Meletli, Sanat Yönetmeni: Nezıh Dikişoğlu, Asistanlar: Kerem Bahıt, Onur Öztekin, Onur Yurdalan, Aksesuar Sorumlusu: Sertaç Şenbahçe, Stajyer: Nurdan Alıyazıcıoğlu, Dekor Uygulama: Seyfi Yıldırım, Kostüm Tasarımı: Sema Gücer, Kostüm Asistanları : İpek Savaş, Efsun Sayar, Makyaj Tasarımı : Besey Üstel, Makyaj Asistanı : Elçın Üstel, Asena Maraşlı, Saç Tasarım Sorumlusu : Özkan Ermek , Saç Tasarım Asst.: Gökhan Demir, Işık Grubu: Film Sokağı, Işık Şefı : Engin Altıntaş, Işık Asistanları: Sercan Balım, Halil Demir, Mehmet Özdil, Hakkı Aklan, Cansu Şahın, Serdar Karabaş, Emre Kaya, Veysi Balta, Selçuk Sezer, Sesleri Alan: Yunus Acar, Boom Operatörleri : Furkan Atlı, Can Gülbenk, Set Ekibi: Set Pozitif, Set Amiri: Adnan Aydın, Set Asistanları : Emrah Kara, Selim Özdamar, Rahmi Eskiköy, Set Servısi: Abbas Demir, Set Hizmetleri: Mustafa Becerikli, Hatice Aydın, Fatma Mısırlı, Şerife Keskinalp, Muharrem Mısırlı, Pembe Yerinç, İsmail Hatip, Fevziye Becerikli, Set Fotoğrafçısı: Sine Boran Art, Kamera Arkası: Anıl Duru, Post Prodüksiyon Asistanı : Buket Topalakçı, Post Prodüksiyon Sorumlusu: Ahmet Güney, Post Prodüksiyon Laboratuarı: Sinefekt, İdarı Koordinasyon: Pelin Aksoy, Laboratuar Amiri: Yusuf Özbek, Kopya Baskı: Mustafa Koç, Ersan Gümüş, Ayhan Kısa, Film Yıkama: Orhan Turgut, İlhan Özkan, Aydın Yeniçeri, Sinan Kılıç, Süleyman Göktaş, Cengiz Koç, Kenan Gürşan, Hüseyin Sargın, Serkan Yiğitkoç, Laboratuar Yapım Asistanları: Gözde Başaran, Nurcan Ertekin, Digital Intermediate Stüdyosu: Sınefekt Koordinatörü : Kerem Kurdoğlu, Lustre Renk Düzeltme : Florıan Utsı Martın, DI Asistanı : Bülent Tanoba, 2k Film Tarama : Bülent Tanoba, Görsel Efektler: Alper Oktay, Aydın Büyüktaş, Negatif Temizleme: Turgay Gürsoy, Arrı Laser Fılm Transfer: Özgür Taparlı, Bülent Tanoba, Post Prodüksiyon Stüdyosu Sinemaj, Teknik Koordinatörü: Hakan Topbaş, Ek Işık Telesine: Hilal Erdebil, Pınar Balaban, Ses : Dolby Stüdyo: İmaj, Ses Kurgu Ve Tasarım Stüdyosu: Melodıka, Ses Premıx Supervızoru: Taylan Oğuz, Ses Tasarımı Ve Premix: Cenker Kökten, Mert Özer, Ses Eşleme: Gökhan Deneç, Surround Mıx : Alex Hudd, Müzık Yapım: Besteciler/ Sunay Özgür (Kedi Müzik), Ender Akay (Kedi Müzik), Müzisyenler / Ut Hüseyin Bitmez, Ney Eyüp Hamiş, Kaval Osman Aktaş, Çello Timur Atasever, Keman Cihat Aşkın, Keman Kadir Okyay, Akordeon Ertuğrul Şentürk, Perkusyon Soner Akalın, Trampet Mehmet Çelik, A.Gitar Emirhan Üçkardaş, Bas Ve Gitarlar Sunay Özgür, Arka Vokal Sunay Özgür, Müzik Danışmanı : Tanju Eren, Sedat Sarıcı, Gözyaşı Tangosu: Söz Yazarı / Barış Pirhasan, Beste : Sunay Özgür, Vokal Müge Zümrütbel, Jenerik Ve Animasyon Tasarımı: Murat Eren,

Oyuncular: Nurgül Yeşilçay “Hacer”, Cem Özer “Hasan Hoca”, Derya Alabora “Şükran”, Erkan Taşdöğen “Necip”, Atıf Emir Benderlioğlu “Bekir”, Ezel Akay “Hasan Tilki”, Asuman Dabak “Münevver” Hakan Bilgin “Bekçı Reşat” Ümit Çırak “Yol Çavuşu Musa”, Veysel Diker “Ömer Aslan”, Münire Apaydin “Emine”, Yıldız Kültür “Hala”, Turan Özdemir “Müdür Kazım”, Güner Özkul “Hamıyet”, Fıratcan Aydın “Adem”, Zeynep Deniz Özbay “Fatmacık” Yardımcı Oyuncular: Nihat Sancar Emru “Jandarma Çavuşu”, Ahmet Nuri Aydın “Kondüktör”, Sabahattın Kurt “Idrıs”, Gülcan Çaplık “Gülten”, Can Karaer, Hasan Erol “Medet”, M. Sinan Aslan “Mehmet”, Sezer Soykök “Ahmet”, Cemile Aydın “Sema”, Neşe Ataman “Saniye”, Ender Yelci “Jandarma 2”, Recep Emru “Jandarma 1”, Ümit Murat Deniz “Makinist”, Deniz Pehlivan “Ali”, Dilek Kalfa “Ayşe”, Metin Soltay “” Çocuk Oyuncular : Murat Mehmet Çakır, Özlem Ceren Atlı, Caner Sazak, Sait Velişah, Aylin Kali, Mustafa Yerinç, Adem Yerinç, Figürasyon Seçimi : Şafak Fişek AjansFigürasyon : Murat Sari, Melike Pilavcilar, Ayla Sari, Melis Yücelli, Yavuz Sari, Meltem Pilavcilar, Aylin Çakır, Mesut Altinbaşak, Ayten Çakir, Metin Çavundur, Hatice Çakir, Mudallip Tunçdemir, Serpil Olgun, Mümin Durmaz, Bensu Olgun, Mürüvet Kaşıkçı, İsmail Erbil, Nalan Yiğit, Ahmet Enger, Osman Uysal, Kemal Esirikli, Özgür Serttuna, Naciye Aydin, Refik Özkural, Dileğin Annesi, Samet Demirtaş, Pelin Kali, Sancer Kaplan, Selin Kali, Sanem Ceren Durmaz, Recep Numaş, Savaş Aydin, Ferdi Taşdizen, Semin Dalkiran, Ahmet Ergene, Serdar Salkim, Seyfi Ali, Serkan Burelli, Cemil Kafkas, Songül Çalişkan, Cemil Gelmi, Şeyda Atay, Gönül Kafkas, Tamer Çelik, Arif Tütün, Timur, Candemir, Mehmet Kali, Tuğçe Akbaba, Yunus Çaker, Ülkü Pilavcilar, Mustafa Bukran, Vildan Çerşit, Yavuz Şentürk, Yakup Hayrioğlu, Zafer Bukran, Yasemin Dalkiran, Haşim Menkli, Hasan Kurt, Fatih Çakir, Mustafa Evecan, İsmail İşmakli, Burak Güzey, Hasan Bukran, Kemal Karakaş, Şaban Bozkurt, Şükrü Aydın, Aliye Serttuna, Mete Albeyoğlu, Arif Acat, Emre Özkaraca Aytaç Altuntaş, Tuncay Bayram, Can Selim Yiğit, Eray Yavuz, Can Yıldırım, Murat Tekin, Cemile Görgülü, Kerem Yılmaz, Ceren Taner, Aytunç Ünal, Ergin Ilgar ,Himmet Kaya, Esin Dönmez,Yusuf Korucu, Esma Emru ,Giraycan Yardım, Gizem Takın, Mehmet Köken, Gülsün Durmaz, Fatih Karakurt , Hasan Çeşit, Meriç Akyol, Hediye Aydın, Evrim Ergene, Hikmet Akbaba, Cemil Gürsaf, Hülya Yüceli, Alp Aslan, Hüseyin Durmaz, Can Karaer, Emrah Bingül, İsmail Erbil, Mustafa Ökten, İsmet Firat, Berkan Yıldıran, Kemal Türem, Serdar Dökük, Mehmet Emin Kaplan, Eser Bilgin, Makbule Serttuna, Adem Durmuş, Mehmet Serttuna, İsmail Özdemir, Melahat Erdoğ, Murat Çeviktürk, Melahat Karaca, İlhan Şapaz, Melih Erdoğ, Francis Boyner, Oladipo Abayomi Soetan, Müzisyenler: Ogün Şahinoğlu, Darbuka, Salih Kandaş Kanun, Sıtkı Savaş Ud, Aşkın Gök Keman, Uğur Koç Akordeon, Cem Çatalbaş Klarnet Dublörler: Mustafa Sinan Aslan, Cem Özer, Mürüvet Kaşıkçı, Güner Özkul, Cemile Aydın, Nurgül Yeşilçay, Yasemin Dalkıran ,Münire Apaydın, Deniz Pehlivan, Firatcan Aydın, Yakup Hayrioğlu, Veysel Diker, Dilek Kali, Zeynep Deniz Özbay, Samet Demirtaş, Ümit Çırak, Hediye Aydın, Derya Alabora, Aşkın Karaca, Hakan Bilgin, Burcu Aksuyek, Tuba Didin, Asuman Dabak

KONU: Hasan Hoca, karısı Hacer ve kızı Fatma ile birlikte Ramazan ayı boyunca imamlık yapacağı Karaağaçlı isimli mütevazi bir istasyon kasabasına gelir. Hoca, tüm Ramazan boyunca hem imamlık yapacak, hem de kasabanın çocuklarına din dersleri verecektir. Çok geçmeden Hoca’nın genç ve güzel karısı ile küçük kızına karşı davranışlarındaki gariplikler kasabalıların tepkisini çeker. İstasyon şefinin trenlere tutkun oğlu Adem, bu din derslerinde hiç bilmediği bir dünyanın varlığını öğrenip anlamaya başlar: Trenler, günah, sevap, cennet, cehennem, her şey birbirine karışıverir.

Ailesine karşı sert ve acımasız olmakla suçlanan Hasan Hoca, bir gün kasabalılara kendisi ve ailesi ile ilgili “sırrını” açıklamak zorunda kalır ve kasabalıların gözünde her şey bir anda değişir…

Ama kimsenin, Hasan Hoca’nın bile bilmediği bir “gerçek” daha vardır. Adem dahil tüm Karaağaçlılar, bu Ramazanı hayatları boyunca hatırlayacak ve asla unutmayacaklardır.

Ademin Trenleri”, geçmişte “Küçük Balıklar Üstüne Bir Masal”, “Usta Beni Öldürsene” gibi özgün filmler yaratmış olan, son filmi “O Da Beni Seviyor”u ise (2001) pek sevemediğimiz Barış Pirhasan’ın dönüşünü simgeliyor. Bunun oldukça parlak bir dönüş olduğu hemen söylenebilir.

Film, ilk önceleri şaşırtıyor, irkiltiyor. İçinden tren geçen bir köye Ramazan ayı için imam aranmaktadır. Karısı ve küçük kızıyla gelen Hasan Hoca (üstelik Cem Özer tarafından oynanıyor!), önce “kalabalık ailesi’ nedeniyle kimileri tarafından istenmez, ama sonra kabullenilir. Alışmışız ya, hemen soruyoruz: bu imam filmin iyi kişisi mi, kötü kişisi mi? Küçücük çocukların beynini hurafelerle yıkayan bir gerici değil mi o? Film de “Takva”nın gördüğü ilgiyi kullanmayı deneyen bir “din öyküsü” mü? Üstelik filmin ilk yarıda hayli ağır ilerlediği ve seyirciden belli bir sabır istediği de söylenebilir.

Ama özellikle ikinci yarıyla birlikte işler değişiyor. Öncelikle, Pirhasan’ın imama klasik kalıplar dışında, “laikdindar şablonu” ötesinde yaklaştığı, onu toplumdaki herhangi bir mesleği yapan sıradan bir kişi olarak alıp, özellikle yüceltme veya yerme amacında olmadığı anlaşılıyor. Hasan Hoca, yıllar önce çok önemli bir seçim yapmış, sevdiği Bekir tarafından terk edilen Hacer’i babasız kızıyla birlikte alıp evinin kadını yapmıştır. Ve Bekir, ailenin gelip yerleştiği bu yeni köyde birden ortaya çıkmaz mı?

İşte bu aşamada film, gitgide zenginleşen katmanlar kazanıyor. Olay tam bir aşk ve tutku üçgenine kayıyor Ve hikayenin toplumumuzdaki çapraşık kadınerkek ilişkilerine getirdiği yaklaşım, heyecan veriyor. İmamın mesleği belki bu noktada, temelde “Selvi Boylum Al Yazmalım”ı hatırlatan hikayeye yeni boyutlar yüklüyor. Çünkü Hasan Hoca, toplumdaki namus anlayışına ve kimi törelere ters düşmeyi göze almıştır, belki almayı da sürdürecektir. Bu sağlam biçimde gözlemlenmiş aşk öyküsü, hemen tüm oyuncuların katkısıyla en canlı biçimde yaratılmış kalabalık bir kasaba fonu önünde gelişiyor. Öykü geliştikçe, toplumumuza özgü erkek egoizmiyle birlikte, “insan sevgisini ancak onu kaybettiğinde anlar” gibi bir mesaj çıkıyor. Ve aşk filmleri denen yıpranmış tür özgün bir halka kazanıyor.

Nurgül Yeşilçay’ın starlık kumaşının ardındaki gerçek oyunculuğunu gösterdiği, Cem Özer’in sürpriz düzeyde ekonomik ve sağlam bir oyun verdiği, Derya Alabora’nın klasını konuşturduğu filmin asıl galibi ise, Bekir rolünde hem bir cinsel obje olarak göz dolduran, hem de iyi bir kompozisyon çizen Atıf Emir Benderlioğlu oluyor. O sinemamız için gerçek bir kazanç...Bu arada küçük oyuncular, özellikle de Fıratcan Aydın anılmalı. Müziği ise, benim ölçülerime göre aşırı kullanılmakla birlikte çok iyi buldum. (Atilla Dorsay)