27 Ocak 2018 Cumartesi

SEVEN NE YAPMAZ (1970)

Yönetmen: Orhan Aksoy
Senaryo: Erdoğan Tünaş
Kamera: Mike Rafelyan
Yapım: Arzu Film / Ertem Eğilmez

Oyuncular: Hülya Koçyiğit, Kartal Tibet, Metin Serezli, Münir Özkul, Ergun Köknar, Sami Hazinses, Zeynep Tedü, Esin Engin, Nubar Terziyan, Meltem Mete

Konu: Aristokrat ailenin güzel kızı Pola ile fakir besteci Hüber Gran’ın 1770 yılında Paris’te yaşadıkları aşkın romanı (Kerime Nadirsinemada iki yüzyıl sonrasının İstanbul’una uyarlanmış ikinci çevrim.

Fikret, askerliğini yeni bitirmiş bir müzisyen. Taşrada, eniştesinin yanında yaşıyor. Bando takımındaki Başgedikli Kazım Baba ve arkadaşlarından aldığı mektupla ‘hayalleri gerçekleşir’; “..Orkestrayı kurduk, seni bekliyoruz..” Eniştenin hastalıklı kızı Zeynep belli ki delikanlıyı çok seviyor. Ayrılık acısı, ilerde ölümüne neden olacaktır.

Kazım Baba ve arkadaşlarının Akıncılar Orkestrası çok güzel. Sivil yaşamda da çok sevdikleri askerliktekine benzer ve çok neşeli bir ilişkileri var. Fikret piyano, Kazım klarnet, Ergun trompet, Sami Hazinses kendisinden büyük bir kontrbas, Uğur Öner ve Kutlu Örge de bateri ve gitar çalıyorlar. Esin Engin ise solist.

Fellik fellik iş aramakla geçen günler. Fikret’in Sevda ile tanışması gergin başlayıp büyük bir aşkla sonuçlanıyor. Üzerine su sıçratan arabadaki güzel kızla o gün doğum günü için müzik yapacakları kız olarak tekrar karşılaşır. Armatörler kralı Osman, Sevda’nın sözlüsü. ‘Bu mutlu gün’ için verdiği hediye insana ‘yok daha neler’ dedirtiyor: ‘Bir gemi’. Ama pek anlaşamıyorlar. Osman dans etmek isteyince, genç kız, orkestranın o sırada çaldığı parçayı sevmediğini söylüyor. ...

Sonrasında Fikret, Osman’a yüzüğünü geri vermiş olan Sevda’yı babasından ister. Ferit Bey, kendisinden beklediğimiz gibi, onu aşağılayıp kovar. Gençler kaçmaya karar verirler. Fikret, Sevda’yı beklerken yine bir başkası, bu kez Eniştesi gelir. Tahmin edileceği gibi Zeynep ölüm döşeğinde ve ‘ille de onu görmek’ istiyor. Üstelik ‘hemen yola çıkmalıymışlar’. Delikanlının durumu açıklayan mektubu önce Osman’ın eline geçer.

Zeynep’in ‘gözlerini elleriyle kapatan’ kahramanımızı İstanbul’da başka bir darbe bekliyor: Sevda’nın düğünü. Tam içki ve sigara ile kendisini dağıtmışken, her zaman olduğu gibi Kazım Baba, Hızır gibi yetişir: “Toparla kendini evlat. Şimdi yeni bir işimiz ve yeni bir ümidimiz var. Arkadaşım hastalanınca bana devretti (burasını)..

Anlayacağın patron olduk..”

Filmin sonunda Osman ölür. Ağır Ceza’da hafifletici nedenler göz önüne alınınca sevgililer birbirine kavuşuyor. Romanın arka kapağında “..İki gencin uğradığı ihanet ve düşürüldüğü tuzakları büyük bir heyecan ve zevkle okuyacaksınız” denmiş (Murat Çelenligil – sinematürk Internet veri tabanı) 



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder