Powered By Blogger

25 Şubat 2018 Pazar

CANIM KARDEŞİM (1973)


Yönetmen Ertem Eğilmez
Senaryo Sadık Şendil
Foto Direktörü Erdoğan Engin
Yapım Arzu Film Oktay Barkan, Nahit Ataman

Kurgu: Aleko Aleksandru, Yönetmen Yardımcısı: Muzaffer Hiçdurmaz, Kamera Asistanı: Selçuk Topçuoğlu, Set Fotoğrafları: Aytekin Çakmakçı, Negatif Kurgu: Hüsamettin Üren, ,Müzik Cahit Oben Laboratuar Şefi: Hikmet Kuyucu, Laboratuar: Hüseyin Kuğu, Sevinç Özkan, Hayati Akbulut, Işık Şefi: İlhan Aslım, Işık Asistanı: Süleyman Çekiç, Veli Özşahin, Senkron: Osman Koşkan, Prodüksiyon Amiri: Yılmaz Kanat, Set Ekibi: Taci Erşan, Ahmet Akgün, Mehmet Oğuz, Nihat Cerit (Ören Film Stüdyosunda renklendirilmiş, Lale Film stüdyosunda seslendirilmiştir. )

Oyuncular :Tarık Akan (Murat), Halit Akçatepe (Halit), Kahraman Kıral (Kahraman), Metin Akpınar (Kancı Mehmet), Adile Naşit (Öğretmen), Kemal Sunal (Yolcu), Sıtkı Akçatepe (Musta), Ali Yağız (Doktor), Renan Fosforoğlu (Lokanta Sahibi), Ahmet Turgutlu (Kasap), Kamer Baba (Ziya Efendi), İhsan Yüce (Tuvaletteki Adam), Necdet Yakın (Kahvedeki Adam), Bahri Ateş (Kahvedeki Adam),

Konu: Küçük Kahraman, ağabeyi ve ağabeyinin sadık arkadaşı Halit,birlikte yoksul ama neşeli bir hayat sürdürmektedir. Devamlı bir işleri olmayan ve günlerini daha çok aylaklıkla geçiren bu ikilinin tek amacı Küçük Kahramanın okuması ve hayatını kurtarmasıdır. Parasızlığa rağmen keyifli bir hayat geçiren bu küçük ailenin mutluluğu öğretmenin Kahramanla ilgili bir gerçeği ortaya çıkarmasıyla son bulur. Yapılan sağlık taramalarının ardından kan kanseri olduğu anlaşılan Kahramanın en büyük isteği ise bir televizyondur. Halit ve ağabey bundan sonra tüm güçlerini bir televizyon alabilmek için harcayacaktır

Ödül:
5. Adana Altın Koza Film Şenliği'nde (1973)
► "En Başarılı 2. Film"
► Ertem Eğilmez, "En Başarılı Yönetmen";
► Erdoğan Engin "En Başarılı Kameraman"
► Cahit Oben "En Başarılı Müzik".
Sinematek Derneği'nin düzenlediği soruşturmada "En İyi 10 Film"den biri oldu.

► Yılın en önemli sürprizlerinden biri ise, Ertem Eğilmez'in "Canım Kardeşim'i oldu. Yıllardır başarılı iş filmlerine (ve özellikle melodramlara) imzasını atmış olan Eğilmez, halktan kişilerin öyküsünü anlattığı bu sıcacık komedide, Türk sinemasında eşine rastlanmamış akıcı bir kurgu ve özenli bir fotoğraf çalışması aracılığıyla, son derece canlı, insancıl, duygulu bir film ortaya koymuştu. Bu filmi seyrederken, De Sica-Zavattini ikilisinin İtalyan komedilerini, 1950'lerin İngiliz komedilerini, biraz da Amerikan sinemasını ansıdık. Ama bütün bunlar birer çağrışımdı ve Eğilmez, bizden tiplerle, bizden bir konuyla, bizden bir çevreyi ortaya koymuştu. İstanbul'u kullanışı olağanüstü başarılı, oyunculardan (giderek Tarık Akan' gibi genellikle yeteneksiz bir oyuncudan bile) aldığı sonuç, yüksek bir düzeyde idi. Atilla Dorsay, “Sinemamızın Umut Yılları” syf, 107 ”




Hiç yorum yok:

Yorum Gönder