DEPREM (1976)

Yönetmen: Şerif Gören

Senaryo: Sefa Önal

Görüntü Yönetmeni: Erdoğan Engin

Yapım: Akün Film /İrfan Ünal

Yönetmen Yardımcısı: Şahin Gök, Ömer Vargı, Müzik: Cahit Berkay, Ar Direktör: Erdil Demirbağ, Yönetmen Yardımcısı: Ömer Vargı: Kamera Asistanı: Ali Güvenci, Set Amiri Halil Dede, Seslendiren: Necip Sarıcıoğlu, Ses Montaj: Mahmut Eskici, Işık Direktörü: İlhan Aslım, Sistem: Fiat Elektronik, Renk Uzmanı: Türker Vatan, Laboratuar: Hasan Örnek, Selahattin Kaya, İsmet Tomaçgil, Ab-dullah Akdeniz, Montaj-Senkron: Süleyman Karakaya, Prodüksiyon Amiri: İsmet Demirkol, Prodüktör: Hasan Gürkan, (Yeni Stüdyo Renkli film stüdyosunda hazırlanmış ve seslendirilmiştir. )

Oyuncular: Kadir İnanır (Ahmet), Türkan Şoray (Zeynep), Nasır Melek (Rıza Usta), Şükriye Atavİlhan Hemşeri, İhsan Yüce, İbrahim Uğurlu, Hasan Ceylan, Ekrem Dümer, Erdoğan Seren,

Konu: Filmin kadın kahramanı köyün "en güzel" kızıdır. Yıllar içinde yüzlerce tali bi parasızlıkları ve çlrklnlikleri nedeniyle kızın anası tarafından geri çevrilmiştir. İstan-bul'dan bir kaç günlüğüne köyüne ge-len yakışıklı delikanlı onu görür ve vurulur. Kız ondan hoşlanmıştır. Arıcak delikanlı-nın kendini beğenmiş tavırları nedeniyle kız onu reddeder. Ona olan kızgınlığı ile kendine yıllardır aşık olan, ancak "yakışıklı ve zengin olmadığı" için sevgisini ortaya koyamayan demirci ile söz keser. Düğün gecesi genç kızı kaçırır. Demirci de yılmadan onları kovalar; sonunda onları yakalar günlerce işkence yapar ama bir deprem sonucunda sevenler kavuşur. Demirci yıllarca evlenmeyi düş-lediği kızın başkasını sevmesini kabullen-mek zorunda kalır.

* Deprem", Türk sinemasına özgü bir melodram ... "Yaşantıları, yani belli bir yaşam parçasını anlatmayı bilmediği için "yaşamları anlatan, tüm bir yaşamı doldurabilecek olayları bir filmin çevresine doldurma kolaylığını seçen bir sinemanın yeni bir örneği bu... Evde kalmış kız, geç kalmış aşk, düğün gecesi kız kaçırma, "amansız takip", sevgi, aile, çocuk. .. "kötü adam" ve işkence... Ve sonunda her şeyi çözümleyen bir "deprem"... Neler yok bu filmde ...

Oysa "Deprem"de iyi şeyler de var ... ÖncelikIe Gören, bir çok şeyi iyi "çözümlemiş" (Çünkü bizim sinemamız öylesine kendine özgü bir sinemadır ki yönetmenler filmi çekmezler, "çözümlerler". Teknik bazı sorunları "çözümlemek", bu koşullar içinde en büyük başarı sayılır). Baştaki araba yarışı bölümünden, sondaki deprem bölümüne dek, (bir yabancı filmden apartma bölümlere karşın) birçok zor çekimi sinemamızın kendi olanakları içinde çözümlemiş Gören... Üstelik fil-min ilk yansında tutturduğu belli bir mizaha yaslanan anlatım, iki sevgilinin gelişen ilişkileri bölümü, kendi içinde tutarlı ...

Ama olmuyor... Çekim koşulları bir yandan, sansür bir yandan, geniş yığınların bilindiği var sayılan zevkine uyma çabası diğer yandan, filmlerimizi çok şey söylemeye çabalayan, bu yüzden hıçbır şey söyleyemeyen yamalı bohçalar haline dönüştürüyor. Evet, para kazanlıyor belki de, giderek hasılat rekorları bile kırılıyor. Ama kalıcı olmayan, yarının sinema tarihlerine geçmeyecek, yapanlarına hiçbir onur getirmeyecek filmler çıkıyor ortaya... Bu kadar iyiniyete, emeğe, çabaya da yazık oluor. “Atilla Dorsay, “Sinemamızın Umut Yılları” syf, 224”