İŞTE HAYAT (1975)

Yönetmen:Atıf Yılmaz

Senaryo:Umur Bugay

Görüntü Yönetmeni:Çetin Tunca

Yapım Sorumlusu:Emrah Şimşek

Yapım :Gülşah Film/Selim Soydan

Oyuncular: Hülya Koçyiğit, Uğur Dündar, Adile Naşit, İhsan Yüce, Aydan Adan, Suzan Avcı, Bilge Zobu,

Konu: Uğur Dündar'ın sinemada oynadığı ilk film. Dündar kendisi aracılığıyla "artist olmak isteyen bir kız ve deli fişek anası tarafından kaçırılıyor. İkinci bölümde Ayşe ve anasının kenar mahalle insanı kişiliğiyle Dündar'ın nişanlısı Alev'in mensup olduğu sosyete çevresi arasındaki çelişkilerden doğan durum-lar ve bu hengame içinde Ayşe'nin filmi çevirerek beklenmedik biçimde başarıya ulaşması anlatılıyor. Son bölümde ise Ayşe'nin şöhret olması ve yılın kadını seçilmesi konu ediliyor.

ÖDÜL:

13. Antalya Altın Portakal Ulusal Uzun Metraj Film Yarışması (18 – 26 Haziran 1976)

► *Umur Bugay “En başarılı senaryo”

►*Adile Naşit “en başarılı yardımcı ka-dın oyuncu”

► İhsan Yüce “en başarılı yardımcı er-kek oyuncu”

Jüri Üyeleri: Prof. Dr. Alim Şerif Onaran, Atilla Dorsay, Kami Suveren, Ahmet Gönen, Suna Kan, Nuri Dağtekin, Mehmet Küçükince, Özer Kabaş.

*  "İşte Hayat" üç bölüm içinde gelişen bir senaryoya dayanıyor. İlk bölümde Uğur Dündar'ın TV'den bilinen kişiliğinin, bu kişilik aynen korunarak bir öyküye yerleştirilmesi, "entegre edilmesi" çabası görülüyor. .

Bu bölümde, Dündar kendisi aracılığıyla "artist" olmak isteyen bir kız ve deli fişek anası tarafından kaçırılıyor. İkinci bölümde Ayşe ve anasının "kenar mahalle insanı" kişiliğiyle Dündar'ın nişanlısı Alev'in mensup olduğu "sosyete" çevresi arasındaki çelişkilerden doğan durumlar ve bu hengame içinde Ayşe'nin filmi çevirerek beklenmedik biçimde başarıya ”

ulaşması öyküleniyor . Son bölümde ise Ayşe'nin "şöhret olması" ve "yılın kadını" seçilmesinden sonra olanlar anlatılıyor.

"İşte Hayat"’ın kutlanacak ilk yanı, genç yazar Umur Bugay'ın, bir ölçüde kısıtlayıcı verilerle (Uğur Dündar'ı Uğur Dündar olarak kullanmak) yola çıkan senaryo çalışmasının başarısı, bütünlüğü, tutarlılığı ... Kişilerin, çevrelerin, giderek sınıfların çelişkisini çok iyi kullanan, çok canlı ve boyutlu tipler çizen (özellikle ana ve babada) çeşitli buluşlar, dayanılmaz "gag"larla dolup taşan, yer yer TV olgusunu ve ve toplumumuza getirdiklerini (bir gecede "şöhret" olanlar, ve bu şöhretlerden yararlanmak isteyen belli çevreler, TV'deki gerçekçi yayınlardan rahatsız olanlar, TV reklamları, TV içindeki sansür olayı, vs.) keskin biçimde taşlayan, başarılı ve doyurucu bir senaryo bu .. Özellikle ilk bölüm, en zoru, olmasına karşın, en başarılısı... Bu bölümde DÜndar ın bİlİnen Kişiliğiyle entrikanın bağdaştırılması, düğümlerin atılması, tümüyle çok iyi... İkinci bölüm, filmin eleştirel yanlarını vurguluyor. Son bölümün' duygusal havası ise, filmin güldürü boyutunu ve temposunu biraz ağırlaştırıyor.

Diğer yandan, formunda bir Atıf Yılmaz'ın elinden çıktığını he men beli ediyor "Işte Hayat”.. Akıcı, kıvrak, sımsıcak bir film buluyoruz karışımızda ... Bizden, yerli ve özgün üstelik. .. Çalıp çırpma değil...

İlginç bir kompozisyon veren Koçyiğit'in ve bu ilk sinema deneyiminde pek aksa-mayan Uğur Dündar'ın yanı sıra, filmin "rol çalan" oyuncusu, dayanılmaz bir "ana" çizen ve filmi baştan sona herkesi geri plana iterek götüren Adile Naşit oluyor... “Atilla Dorsay, “Sinemamızın Umut Yılları” syf, 135

FİLMİ İZLE