Powered By Blogger

21 Şubat 2018 Çarşamba

YARALI KURT (1972)


Yönetmen: Lütfi Ömer Akad
Senaryo: Selim İleri (Graham Greene’in
“This for Hire” /Kiralık Silah adlı romanından)
Foto Direktörü: Gani Turanlı
Yapım: Erman Film / Hürrem Erman

Reji Asistanları: Erol Keskin, Nurettin Erişen, Kamera Asistanı: Ferhat Bakır, Işık Şefi: Rıdvan Varol, Işık Ekibi: Ekrem Çınaroğlu, Hüseyin Gönül, Montaj: Metin Miroğlu, Ar Direktör: Yılmaz Topuz, Set Amiri: Nejat Buvan, Set Ekibi: İlhami Moloz, Ethem Açıkgöz, Mustafa Kıtır, Renk Uzmanları: Turgut Ören, Zihniye Ören, Sesleri Alan: Yorgo İlyadis, Prodüksiyon Müdürü: Avni Turan, (Ören Film Stüdyosunda renklendirilmiş ve Süperfon Stüdyosu’nda seslendirilmiştir.)

Oyuncular: Cüneyt Arkın, Ahmet Mekin, Şükran Yamakoğlu, Yıldırım Önal, Süha Doğan, Osman Alyanak, Güzin Özipek, İsmail Hakkı Şen, Kerem Yılmazer, Turgut Savaş, Mahmure Handan, Arif Eriş
,
KONU: Hapisten çıkan Ali, 3000 dolar ve pasaport karşılığında, kirli işlerle uğraþan bir tefeciyi öldürüyor. Ancak, aldığı dolarlar sahte çıkar. Tek amacı intikamdır. Kendisine bu oyunu hazırlayanları arayıp bulması gerekmektedir. Bu arada istemeyerek ölümüne neden olduğu bir yaşlı adamın kızından gereken yardımı bulacak, belirli bir duyguya ve duruma dönüşme olanağını bulamayan bu ilişki, feleğin sillesini yemiş, ömrü acılar, yalnızlıklar, nefretler içinde geçmiş bu taş yürekli katile güvenmeyi, inanmayı ve sevmeyi öğretecektir. Türk Polisiye sinemasında Selim İleri'nin senaryosu ve yönetmeni için, film oldukça başarılı.

ÖDÜL:
► 4. Adana Altın Koza Film Festivali’nde (1972)
► “En başarılı 2. Film”
► Cüneyt Arkın “ en başarılı oyunucu”

► Film, genel çizgileriyle bu türün bilinen çıkış noktalarından yola çıkıyor, görüldüğü gibi. Ne var ki, her şeyden önce, Akad’ın eline gerçekten”senaryo” denilebilecek bir kaynak var...Bir edebiyatçının, genç kuşağın en başarılı öykücülerinden Selim İleri’nin elinden çıkma. İlk senaryo çalışması olmasına rağmen, iyi kurulmuş, diyalogları gerçek, durumları inandırıcı, bütünlüğü kusursuz...Geri zekalı insanların, geri zekalı olduğunu farz ettikleri bir seyirci için çiziştirdikleri karalamalardan değil...

Akad, İleri’nin senaryosunu, olgun sağlam, özenli bir sinema diliyle anlatmış. Fazla abartılmamış bir biçimcilik, filme sinema aşısından unutulmaz birkaç bölüm sağlıyor. Yan kişiler,iyi çizilmiş, iyi belirmiş, iyi de oynanmış. Ali’nin (biraz Jean Pierre Melville’nin “Kiralık Katil – Le Samoruai”deki Alain Delon’u andıran) kişiliği de, gerek senaryonun sağlam çizgisi, gerekse Cüneyt Arkın’ın oyunuyla netleşiyor iyice. Gani Turanlı’nın fotoğrafları, genellikle biraz fazla beyaz, fazla soğuk gibi geldi bana. Ama aynı tonu bütün film boyunca tutturduğuna göre. Bunun aranöış bir ton olduğu düşünülebilir. Kurgu ve dublaj yanlışları önemli. Örneğin Şükran Yamakoğlu’nun hemen bütün yakın plan konuşmaları, dublajın azizliğine uğramış. Bunların dışında, “Yaralı Kurt” genel olarak belli bir sinema düzeyine ulaşmışl, baştan sona aksamayan, bir “Türk kara filmi” türünü haberleyen ilgiye değer bir yapıt. Şimdiye dek benim gördüğüm en iyi oyununu veren Cüneyt Arkın’ı kutlarken, Selim İleri’ye “Türk sinemasına hoş geldin” demek isterim. Umulur ki bu, nbir zamanlar sinemayla yakın ilişkiler kuran Orhan Kemal’lerin, Yaşar Kemal’lerin ve diğerlerinin çoktandır boş bıraktıkları bir alanda yeniden olumlu bir işbirliğinin başlangıcı olsun. (Atilla Dorsay, Cumhuriyet G. 25.10.1972)




Hiç yorum yok:

Yorum Gönder