Senaryo
ve Yönetmen: Osman
F. Seden
Kamera
Kriton İliadis
Yapım
Kemal Film / Osman F. Seden (Day Film Stüdyosu'nda Hazırlanmıştır)
Yön.
Asistanı: Nuri Ergün; Prod. Amiri: Adnan İrkut; Kamera Asist.: Kenan Kurt; Ar Direktör: Sami
Pandır; Seslendiren: Yorgo İliadis; Prodüksiyon Mümessili: Macit
Doğudan; Aksesuar: Macit Doğudan; Işıklar: Macit Doğudan Montaj:
Sezai Elmakaya, Senkron: Özdemir Arıtan, Nazmi Özer, Dekorlar: Zare
Cirityan, Saim Nahit Bilge, Prodüksiyon İşleri: Nubar Terziyan, Prodüksiyon
Ekibi: Zeki Tezcan, Yılmaz Gürbüz, İsmail Kızıldağ, Orhan Aykanat, İbrahim
Birah, İhsan Alpat, H. Danabaşoğlu, Laboratuar: Ziya İnsel, İbrahim
Yıldırım, Dublaj Yönetmeni: Nuri Ergün,
Oyuncular: Ayhan Işık (Ekrem), Mualla Kaynak, Deniz Tanyeli (Necla), Kenan
Pars (Hikmet), Temel Karamahmut, Turgut Özatay (Hüseyin), Nubar Terziyan
(Ustabaşı), Mualla Sürer, Osman Nuri Ergün, Ali Üstün-taş, Behzat Balkaya,
Osman Türkoğlu, Asım Nipton, Hüseyin Kaşif, Hüseyin Güler, Yervart Tezeryan,
Fadil Garan, Adnan Uygur, Nuri Genç, Muammer Gözalan, Hikmet Serçe, Feridun
Çölgeçen, Faik Coşkun, Mualla Kaynak
► 1956 yılında çektiği ve (Seden'de hiç alışık olmadığımız
şekilde) yılın tek filmi olan "intikam Alevi” filmografisinde önemli bir
yere sahip olan ve Seden'in önemle üzerinde durduğu filmlerinden biridir.
İntikam Alevi’nde, bir balıkçı köyünün çevresinde, kötü bir kadının tuzağına
kurban giden, onunla evlenmek zorunda kalan, bu yüzden aynı kadına tutkun olan
en yakın arkadaşının düşmanlığını ve nefretini kazanan. bu arkadaşının işlediği
bir cinayetin suçlusu olarak yakalanan, 20 yıl hapisle yargılanan, cezaevinden
kaçıp namusunu temizleyen, suçsuz olduğunu ispat eden bir delikanlının
hikayesini anlatıyordu ... Bol kavgalarıyla, baltalı, tırpanlı kavgalarla ve
denizde motor takipleriyle. (Alim Şerif Onaran):
"Sokaktaki adamın
zevkini doyurmak için filme soktuğu bir takım bayağı öğeleri ayıklayabilseydi
ve senaryodan gelenler kargaşayı belli bir ölçüde giderebilseydi, bu filmin
onun filmografısinde belirli bir yer tutacağına kuşku yoktu." demektedir.
“Gülşah Nezaket Maraşlı, “Osman Fahir Sedenle Türk Sinemasında Düet”, syf, 141
”
► “Katil Ekrem hapisten kaçtı. Zabıta kuvvetleri
Çorum-İstanbul arasındaki bütün yolları tuttu. Dava şahitlerinin hayatlarını
korumak için tertibat alındı.”
Cihat Baban yönetimindeki Tercüman Ga-zetesi. 11 Ekim 1956
günü birinci sayfadaki yazı, mahalledeki sakin yaşantıyı allak bul-lak eder.
Kahvede, sokakta, evde hep bu haber konuşuluyor. Özellikle, Suzan, (aksini
söylese de) Hikmet ve Hüseyin panik içindeler. Ekrem’in, bu üç kişi kadar suçlu
olan kardeşi Burhan ise içkiden ne olup bittiğini anlayacak halde değil.
‘Cankurtaran’ isimli nakliyat şirketinde, İst. 25169 plakalı
kamyonun şoförü olarak çalışan Ekrem, aynı mahalleden güzel Necla ile
nişanlanmak üzere. Tek üzüntüsü, sab akşam sarhoş gezen, işsiz güçsüz ve
sorumsuz kardeşi Mahmut.
Mahmut, ardı ardına uygulanacak iki insafsız planın ilkinde
yer alıyor. (Ekrem, sonradan “Kendi öz kardeşim bir bardak şarap uğruna sattı
beni” diyecektir.) Nişan öncesi, meyhanede yapılan kutlamada içkisine ilaç
katarak, abisinin bütün gece uyumasını sağlar. (Belki de ilk kez, bir erkeğin
içkisine ilaç katılıyor.) Suzan, Ekrem’in yanına yat-madan önce ‘işi’ garantiye
almak için Mahmut’la sevişiyor. Ertesi sabah, Huriye, tüm cadalozluğu ile bir
baskın yaptırarak onları aynı yatakta yakalatır.
‘Kaçırma ve alıkoyma’ ile suçlanan Ekrem, ya Suzan’la
evlenecek ya da hapse girecektir. Evliliği kabullenir ama sonradan olanlara
bakınca, keşke hapsi yeğleseydi diye düşünüyoruz. Kıskançlık krizleri geçiren
Hikmet ve kumar borcu nedeniyle başı dertte olan arkadaşı Hüseyin, şirketin
parasını çalıp sahibini öldürürler. Sonuçta, tahmin edileceği gibi suç Ekrem’in
üstüne atılır.
Ağır Ceza’da yargılanma ve 20 yıl
hapis cezası. Suzan, Hikmet’le evlenir. Bunca zaman sonra, kaçak olarak eski
mahallesine gelebilen Ekrem, Necla’nın, Ali’nin ve biraz 2. Şube Cinayet Masası
Komiseri Fehmi Kıpçak’ın yardımı ile adını temize çıkarmaya çalışıyor İki
gencin (olmayacak) nişanlarından önce, mahalle meyhanesinde yapılan kutlamadaki
şakalar..“ (Yazan: Murat Çelenligil)
