AĞA BACI (1986)

Yönetmen: Semih Evin

Senaryo Can İğne

Foto Direktörü Abdullah Gürek

Yapım: Metro Film / Zeki Kafalı

Set Teknisyenleri: Ekrem Çınaroğlu, Ergun Sımsıkı, Şaban Derya, Ender Işık Servisi: Mehmet Çakar, Yönetmen Yardımcısı: Yılmaz Korkut, Kamera Yardımcısı: Mesut Çağdaş, Prodüksiyon Amiri: Mehmet Gonca, Renk Uzmanı: Kamil Kutay, Laboratuvar: Kamil Kutay, Mehmet Aktaş, Montaj ve Negatif Montaj: Recep Pala, Helmut Film Stüdyosunda hazırlanmış ve renklendirilmiş, Kunt Film Stüdyosunda seslendirilmiştir.

Oyuncular: Adile Naşit , Ayşen Gruda, Erol Günaydın, Asuman Arsan, Cem Erman, Sami Hazinses, Kudret Karadağ, Gülşen Altıntaş, Hakkı Kıvanç, Mümtaz Alpaslan, Ahmet Karaca, Selma Yelken, Hülya Yavaşoğlu, Gülçin Altıntaş,

Konu: Yeğenini tahsil yapması için İstanbul’a yollayan teyze çiftlik yaşamını konu alan bir film

AFFET ALLAHIM (1986)

Senaryo ve Yönetmen: Ferdi Tayfur

Görüntü Yönetmeni: Serdar Servidal

Foto Direktörü: Mustafa Yılmaz

Yapım: Fors Film/Mustafa Suphi, Ercan Ülkü, Melih Gülgen

Yardımcı Yönetmen: Arif Erkuş, Yardımcı Kameramana: Ahmet Servidal, Işıklar: Ender Işık Servisi, Jenerik: Oktay Şener, Set: Ahmet Bekir Aslan, Prodüksiyon: Sabri Aslankara, Hüseyin Zan, Laboratuar: Selahattin kaya, Hikmet Kuyucu, Sesleri Alan: Necip Sarıcaoğlu, Asistan: Gültekin Çavuş, Negatif Montaj: Mahmut Eskici, Senkron Revizyon: Süleyman Karakaya, (Lale Film stüdyosunda yıkanmış, Yeni Stüdyoda seslendirilmiştir.)

Oyuncular: Ferdi Tayfur, Necla Nazır, Diler Saraç, Nevin Aypar, İ. Hakkı Şen, Cem Erman, İhsan Baysal, Nebahat Sayın, Yetim Ali, Yılmaz Kurt, İbrahim Kurt, Yaşar Kutbay, Aslı Arda, Filiz Ateş, Oya Işıl, Bekir Aslan, Mümtaz Alpaslan, Hakkı Kıvanç, Cemal Gonca, Küçük Oyuncular: Funda Tayfur, Erkan Sımsıkı

Konu: Çocukluk arkadaşı üç gençten Ferdi yaptıkları soygun sonucu hapse düşmeden önce paraları arkadaşlarına bırakır. Tahliye olduğunda ilk işi uğruna hapse düştüğü arkadaşlarını bulup hissesini almaktır fakat hiç bir şey umduğu gibi olmaz. Çok sevdiği arkadaşı paraları geri vermez, üstelik Ferdi’nin sevgilisi Türkan’ı da uyuşturucuya alıştırmıştır. Ferdi, sevgilisini kurtarmak ve parasını geri almak için and içer.

ADEM İLE HAVVA (1986)

Yönetmen: Şerif Gören

Senaryo: Erdoğan Tünaş

Görüntü Yönetmeni: Çetin Gürtop

Yapım: Erler Film/Türker İnanoğlu

Yönetmen.Yrd: Turgay Aksoy, Ayşegül Gökçe, Kam. Ast: Engin Uludoğan, M: Melih Kibar, Işık şefi: Ali Salim Yaşar, Işık Ast: Hamdullah Erdoğan, San. Yön: Canan Göknil, Ses: Ersan Esenboğa, Film Hazr. Std: Sineray, Montaj: Mehmet Bozkuş, Neg. Montj: Ali Berkan, Ömer Aksu, Renk Uzmanı: Sabahattin Hoşsöz, Laboratuvar: A. Tümay Rızai, Şems Tokgöz, Prod. Amiri: Adnan Kurt, Prod. Ekibi: Necati Şimşek,

Oyuncular: Tarık Akan, Sibel Tunagöl, Erdal Özyağcılar, Rana Cabbar, Sibel Işıl, Tuncay Akça, Sinan Evin, Betim Salaman, Ayfer Gür, Feyzi Gür, Pascal Veılex., , Katrıen Vanswol, Yeşim Karakazan, Feridun Demircioğlu, Ertürk Yıldız, Yan Croosnan, Orhan Heyfegil, Gıovannı Staglo, Olıver Veılex

Konu: Münir Kozan (Tarık Akan) iki koru-masıyla birlikte (Erdal Özyağcılar – Rana Cabbar) tatilini geçirmek üzere Antalya Akdeniz Klüp’e gelir. Cennet gibi bir ortamda farklı ülkeler ve farklı kültürlerden gelen insanlar tatil yapmakta ve eğlenmektedirler. Münir çevresinde kadınlara düşkünlüğü ile tanınmış biridir. Yanından bir dakika bile ayrılma-yan iki koruması onu bu tutkusundan bir türlü vazgeçiremezler. Münir aynı otele tatile gelen ve çok özgürce yetiştirilmiş Can (Sibel Turnagöl) ile tanışır. Genç kızdan etkilenir. Başlangıçta davranışlarını itici ve çok komik bulsa da, Can da genç adamla ilgilenmekten kendini alamaz. Onun kaba görünüşünün altında romantik bir yanının olduğunu keşfeder. Sonunda olanlar olur ve iki genç kendilerini tutkulu bir aşk ilişkisinin içinde bulurlar. Can’ın ailesi kızlarının ısrarı ile tanıştıkları Münir’den pek hoşlanmazlar. Üstüne üstlük Münir’in memleketteki uzatmalı sevgilisi de tatil köyüne gelince ortalık iyice karışır. Bu karışıklık iki sevgilinin arasında incir çekirdeğini doldurmayan anlamsız tartışmaların çıkmasına neden olur. Sonunda genç kıza evlenme teklif eden Münir, ataerkil yapısından kaynaklanan korumacı tavrıyla artık Can’ın tüm davranışlarını kontrol altına alıp baskı uygulamaya başlar. Can ve Münir arasında karşılıklı gerilim artıcı davranışlar öyle bir boyuta ulaşır ki, sonuçta iki ayrı kültür ve yaşam biçiminin farklı bireyleri olan iki aşık için ayrılık kaçınılmaz olur. Bu arada komik olaylar birbirini izlerken Can’dan ayrılan Münir hiç zaman yitirmeksizin çoktan yeni bir avın peşine düşmüştür bile…

ACILARIN KADINI BERGEN (1986)

Senaryo ve Yönetmen: Ülkü Erakalın

Görüntü Yönetmeni: Erhan Canan

Müzik: Uğur Bayar

Yapım: Metro Film /Zeki Kafalı

Oyuncular: Bergen, Yalçın Gülhan, Asu-man Arsan, Bora Erdoğan, Ali Rıza Özbilgiç, Önder Bargıç, Meral Niron

Konu: Hem sesiyle hem de fiziğiyle ün kazanmış bir assolisttir Bergen. Çalıştığı pavyonun sahibi Necdet'e (Ali Rıza Özbilgiç) annesiyle (Asuman Arsan) birlikte bağımlı olan Bergen, patronu tarafından her türlü pis işlere sürülmüştür.Yine böyle bir işle uğraşırken tanıştığı ünlü ve başarılı ceza avukatı Yalçın Bey-'e (Yalçın Gülhan) aşık olur. Necdet bu ilişkiyi öğrenir ve Bergen'in yüzünü kezzapla yakar.Bu felaketten sonra Bergen,hayata yeniden tutunmak için büyük bir mücadeleye girer. Bergen, bu filmi çektikten iki yıl sonra (Ağustos 1989), dört ay önce boşandığı eski eşi tarafın-dan kurşunlanarak öldürüldü.

ACI LOKMA (1986)

Yönetmen: Temel Gürsu

Senaryo: Erdoğan Tünaş

Görüntü Yönetmeni: Sertaç Karan, Abdullah Gürek

Yapım: Kerem Film/Kemal Dilbaz

Set Ekibi: Yılmaz Sengelli, Ali Yelmen, Mehmet İnci, Işık Şefi. İbrahim Sabuncu, Laboratuar: A. Tümay Se-zai, Şems Tokgöz, Armağan Köksal, Renk Uzmanı: Sabahattin Hoşsöz, Ses MÖühendisi: Erkan Esenboğa, Negatif Montaj: Ömer Aksu, Pro-düksiyon Amiri: Hüseyin Zan, Yönetmen Yardımcısı: Arif Erkuş, Işıl Kulakçı, Kamera Asistanı: Ergun Özdemir, Montaj, Senkron: Mevlut Koçak,

Sineray Stüdyosunda seslendirilmiş ve renklendirilmiştir.

Oyuncular: Emrah, Meral Orhonsay, Neslihan Acar, Erol Günaydın, Civan Canova, Sümer Tilmaç, Sabrina Kayahan, Yaşar Kurtbay, Selahattin Fırat, Yaşar Kutbay, Ramazan İlhan, Atilla Akarsu,

Konu: Kan davası nedeniyle öldürmek istediği adamın kızına aşık olan bir gencin öyküsü.

ACI DÜNYA (1986)

Yönetmen: Ümit Efekan

Senaryo: Erdoğan Tünaş

Görüntü Yönetmeni: Çetin Tunca

Yapım: Topkapı Film /Yaşar Tunalı

Oyuncular: Tarık Akan (Yusuf), Harika Avcı (Sabahat), Kadir Kök, Merih Fırat, Mümtaz Alpaslan (Hakim), Selahattin Fırat (Fabrika Sahibi), Sümer Tilmaç (Deli Mehmet), İhsan Baysal, Selma Sonat (Ayla), Merih Fırat, Ahmet Eskici (Genelev fedaisi), Kutay Köktürk, Mustafa Koç (genelev fedaisi)

Konu: Sokak ortasında bıçakla çevresine saldırarak yedi kişiyi yaralayan Yusuf mahkemede hayat öyküsünü anlatmaya başlar. Küçük yaşta yetim kalan Yusuf yoksulluk yüzünden acı dolu bir hayat sürmüştür. Okuyamamış, para kazanmak için tombalacılık yapmıştır. Sürekli haksızlığa uğrayan, itilip kakılan, gençliğini hapislerde harcayan genç adamın her tövbesi bozulur. Yaşamının bir bölümü hapishanede geçen mutsuz bir tombalacı gençle, genelevden kaçıp namuslu bir hayata dönmek isteyen bir kadının öyküsü.

ZÜĞÜRT AĞA (1985)

Yönetmen: Nesli Çölgeçen

Senaryo: Yavuz Turgul

Görüntü Yönetmeni: Selçuk Taylaner

Müzik: Atilla Özdemiroğlu

Yapım: Mine Film /Kadri Yurdatap

Sanat Yönetmeni: Deniz Özen, Yönetmen Yardımcıları: Cihan Somer, Ayşegül Gökçe, Sadullah Celen, Kamera Yardımcısı: Ümit Ardabak, Kostüm Yardımcısı: Müberra Dündar, Işık: Kenan Eryılmaz, Bayram İlbur, Ali Koşan, Set: İsmail Kündem, Bekir Aslan, Soner Özmen, Turgut Pelit, Enver Kündem, Fotoğraflar: Yalçın Kılan, Prodüksiyon Amirleri: Sabri Aslankara, Mehmet Akdil, Laboratuar: Adnan Şahin, Zekeriya Şahin, Yahya Öztürk Negatif Montaj: Adnan Şahin, Kurgu/ Eşleme: Nevzat Dişiaçık, Ses Çekimi ve Miksaj: Erkan Aktaş, Efekt: Sudi Yılmaz, Optik Efekt: Hilmi Güver, (Fonu Film Stüdyosunda Hazırlanmıştır),

Oyuncular: Şener Şen (Züğürt Ağa), Erdal Özyağcılar (Salman), Nilgün Nazlı (Kiraz), Atilla Yiğit Hırpıt Ali), Bahri Selin (Baba), Can Kolukısa (Kahya), Füsun Demirel (Ağanın Karısı), Ayla Aslancan (Anne), Celal Perk (Remo), Filiz Küçüktepe (Salman’ın Karısı), Ali Osman Okumuş (Ağanın Oğlu), Funda Çakmaktaş (Ağanın Kızı), Kemaşl İnci (Abuzer), Celal Yassıtaş (Şıh), Kadir Yıl-maz (Kan Kardeş), Hamdiye Turan (Kan kardeşin Karısı), Habil Yenici (1. Pehli-van), Ahmet Yutmaz (2.Pehlivan), Ali Rıza Canoluk (Market Sahibi), Sabah Ayşavkı (Delikanlı),

Konu: Güneydoğu Anadolu’da Haraptar adlı köyün haşmetli ağası (Şener Şen), her gün "yeni bir karı" iste-yen babası Abdo Ağa 'dan kalan topraklarda ağalığını sürdürmektedir. Ağa'nın en büyük tutkusu güreşmektir. Bu nedenle köyde sofralar kurulur yenlir içilir... Yoksul köylüler memnundur ... Ama yağmur yüzü görmedikleri için de endişelidirler. Çünkü toprak kuraklaşınca köylü zor durumda kalır şaşkındırlar. Yağmur duasına çıkarlar ama sonuç gene de değişmez. Bu ara Abdo Ağa, köyün güzel kızı Kiraz'a (Nilgün Nazlı) göz koyar. Ve onunla evlenir, gerdeğe girince de hemen o gece yaşamını yitirir. Züğürt Ağa'nın yanaşması, Kiraz’ın oyuncu", babası kuraklık nedeniyle yoksul köylüleri kışkırtır. Ağa'nın ürününü köylüler satarlar, sonra da İstanbul’a kaçarlar. Köy boşalınca Ağa da topraklarını, o yörede baraj yapmak isteyen politikacılara satıp ailesiyle birlikte İstanbul'a göç eder. Büyük kentte ne yaparsa hepsi kurur. Ekonomik düzen gitikçe kötüye giden Ağa 'nın önce karısı terkeder. Ağa, büyük kentte kendisini Kiraz'la bir başına kalır. Onun seateğiyle direnerek gene de umutla yaşamını sürdürür ...

ÖDÜL:

Uluslararası Sinema Günleri 86'da '"Türk Filmleri Yarışması’nda Dr. Nejat Eczacıbaşı Vakfı Ödülü olan iki milyon TL. "Adı Vasfiye", "Amansız Yol" ve Züğürt Ağa" arasında üçe paylaştırılıp , Nesli Çölgeçen'e verildi.

Nokta Dergisinin 1986) oluşturduğu 15 kişilik Jüriyle, Sinema Günleri 86'ya katılan filmler arasında yapılan seçimle;

►Şener Şen "en iyi erkek oyuncu",

►Selçuk Taylaner "en iyi görüntü yönet-meni"

Sinema Yazarlarının "en iyi on rılm" seçiminde (1986),

►"Züğürt Ağa" 2.nci oldu.

Nesli Çölgeçen "en iyi yönetmen",

Selçuk Taylaner "en iyi görüntü yönetmeni",

23. Antalya Altın Portakal Film Festi-vali’nde (1986)

►Yavuz Turgul "en iyi özgün senaryo",

►Füsun Demirel "en iyi yardımcı kadın oyuncu"

►Erdal Özyağcılar da "en iyi yardımcı erkek oyuncu" ödüllerini aldılar.

— Kültür Bakaıılığı sinema ödülü olan (4 milyon) (1986).

Ø    Bazı sinema adamlarının "Züğürt Ağa"yı ülkemizde feodalitenin çöküş sürecini anlatan bir film olarak betimlemeleri, ya da görmek istemeleri. Ben bu görüşe katılmıyorum. Çünkü, "Züğürt Ağa" her ne denli toplumsal sorunları bir çerçeve olarak almışsa da, amacı ve anlattığı, "birey"in dramıdır. Değişen dünyaya ayak uyduramayan ve gerçekçilikten çok, "uyumsuz" bir sanat anlayışı ile sergilenen "bireysel" bir öyküdür. Feodalitenin çöküşünü anlatmaktan çok ülkemizde hala kentlerde bile egemen olan feodalite ürünü, ya da artığı değerleri keskin bir eleştirel bakışla sergilemektedir, o kadar. (Yavuzer Çetinkaya, Milliyet Sanat Dergisi, S.: 137, 1 Şubat 1986). “Agah Özgüç, “Türk Filmleri Sözlüğü”

Ø    Güneydoğu'nun kavruk, kurak topraklarında başlayıp İstanbul'da sonuçlanan filmin kahramanı, elindeki avucundakini kaptıra kaptıra, ağalığın şanına halel getirmeden gittikçe yoksullaşan, feodal düzenin artığı bir ağa. Kuraklıktan ötürü topraklarını, köylerini satmış, desteklediği partinin kazığını yemiş, köylünün desteklediği Şıh'la zıtaşmış ve yeni bir dünyada yeni bir düzen kurmak ve yer edinmek için cümbür cemaat kalkıp büyük kentte göç eden, çoğu ayak uyduramamış sonunda çiğ köftecilikte karar kılarak sevdiği Kiraz'la birlikte hayat mücadelesine devam eden bir ağa: "Komik"ten "trajik"e yol alan "trajikomik" bir havada gelişen film, başarılı yönetimi, oyunculuğu, mekan ve çevre kullanımı, görüntüleri ve müzik çalışmasıyla değer kazanıyor. (Sungu Çapan, Köyden şehire inince, Nokta, S.: 3,26 Ocak 1986). “Agah Özgüç, a.g.e.”

Ø    Ooooo... Bu ne güzel sürpriz!... Türk sinemasında başarılı bir güldürü.. Hem de ne güldürü!.. Sıvışmayan, bulaşmayan, cıvıldaşmayan, "eşşoğlu esşek", "hıyaroğlu hıyar" türü ince (!) esprilere rağbet etmeyen, baştan sona zeki, ironik, düzeyli kalmasını bilen, bir güldürü filmi esprisi ve mekanizması içinde, değme gerçekçi filmden daha güçlü biçimde önemli toplumsal değişimlere, sarsıntılara tanıklık eden bir film karşısındayız... Böylesine güzel bîr sürprize uzun zamandır hasrettik...

"Ağalık", hep biliriz, kırsal kesimdeki Türk toplumu için hâlâ önemini koruyan bir kurumdur. 27 Mayısçılar, yurt çapında 50-60 ağayı toplayıp sürerek bu sorunu çözeceklerini sanmışlardı (Sonra hepsi yerlerine döndüler), Türk filmlerinde ise hep aynı kalın, kaba çizgilerle çizilen bîr ağa tipi vardır: Hain, kötü, .sömürücü.,. Oysa ağalık yalnızca bu niteliklere sahip bir kurum olsaydı, bunca yüzyıldır ayakta kalabilir miydi? Ağaların bir zamanların feodal Avrupa toplumlarındaki senyörlerin alaturka kargılığı olduğu, biraz da günümüzün mafya babalan gibi, temelde odak noktası oldukları sömürü gerçeğini, çevreye yardım, koruma, kol kanat germe gibi davranışlarla saklayarak varlıklarını korumayı bildikleri gözden kaçmalı mı? Ağalığı, "iyi-kötü" yaklaşımının kolaycı çizgilerinden kurtulup gerçekçi, toplumbilimsel bir yaklaşımla ele almak gerekmez mi?

Ø    Züğürt Ağa", temel yaklaşımını bu çerçeveye oturtmuş. Bize anlattığı ağa, iyi-kötü, güçlü-zayıf yanlarıyla ", öncelikle bir insan... Oldukça incelikle işlenmiş ilişkiler bütünü içinde bize bir insanın bireyselden toplumsala, tüm davranışları İnandırıcı biçimde veriliyor.

Film ağalık kurumuna İnce bir güldürü çerçevesinde yaklaşırken, sonuç olarak bu kurumun gelişen, kapitalistleşmeye doğru giden toplum yapısı içinde yok olmaya mahkûm bir kurum olduğunu vurguluyor. Turgul / Çölgeçcn ikilisi de, çağdaş Türk toplumunda ağalığın kaçınılmaz çöküşünü anlatıyorlar. Büyük, iddialı sözlerle değil, sıcak, kavrayıcı bir güldürü içinde, temel, büyük değişimlerin öyküsünü veriyorlar.

Film, baştan sona ince, nitelikli, ama tipik bizden bir gülmeceyi sürdürüyor. Doğunun ağalık kadar etkili kurumu" şıh'lığın (şeyhlerin) gırgıra alındığı bölümler, bu çağdışı kurum üstüne ciltler dolusu kitaptan daha etkili... Partililerle ilişki-ler, siyasal planda ağasın rekabeti, köylülere "cennette tapu" vaat eden 'şıh'ın kazanması, sonra Züğürt Ağa'nın İstanbul serüvenleri, hepsi, hepsi, unutulmaz gülmece sinema bölümleri., Hele Züğürt Ağa'nın İstanbul'da açtığı "modern mar-ket"le peynir tartması veya lüks semtler-de "domates satması" bölümleri, yalnız bizim sinemamız içinde değil tüm dünya gülmece sineması içinde antolojik olma-ya layık bölümler... Yavuz Turgul, güldürü sinemamız için şimdiye dek yazılmış en olgun, sağlam senaryolardan birini, belki birincisini imzalamış... Bravo!.. Nesli Çölgeçen'in "Kardeşim Benimle çıkışın-dan sonra, daha ikinci filmde eriştiği anlatım kusursuzluğuna şaşmamak elde değil... Selçuk Taylaner'in görüntüleri, Atılla Özdemiroğlu'nun müziği, kendi aralarında ülkemiz standartlarının hemen üstüne çıkan çalışmalar,..

Ve de kuşkusuz Şener Şen... Hepsi de başarılı sayılabilecek tüm oyuncu kadrosu içinde filme damgasını vuran, son derece Ölçülü oyunuyla, yalnız iyi bir güldürü sanatçısı değil, dört başı mamur bir karakter oyuncusu da olduğunu görkemli biçimde kanıtlayan Şener Şen... Şener Şen olmasa bu film yapılabilir miydi, bu denli başarılı olabilir miydi?' Bilmiyorum... ”Atilla Dorsay, “12 Eylül Yılları ve Sinemamız” Haraplar Ağasının önlenemez çöküşü” adı altınta aynı yazı; “Cumhuriyet Gazetesi’nin 17 Ocak 1986” tarihinde yayınlanmıştır.

YILANLARIN ÖCÜ (1985)

Yönetmen: Şerif Gören

Senaryo: Yavuzer Çetinkaya

Görüntü Yönetmeni: Aytekin Çakmakçı Kurgu: Şerif Gören

Yapım: Nazmi Özer/Emek Film

Yardımcı Yönetmen: Turgay Aksoy, Müzik: Arif Sağ, Eser: Fakir Baykurt, Set Ekibi: Erdal Sümer, Giray Alpan, Adnan Gürkonak, Sadık Türkan, Işık Ekibi: Recep Biçer, Necati Biçer, Şevki Gezer, Yapım Sorumlusu: Selahattin Koca, Yönetmen Yardımcısı: Sevda Aktolga, Film Banyo: Enver Keleş, Eyüp Asil, Sesleri Alan: Necip Sarıcıoğlu, Gültekin Çavuş,

Oyuncular: Kadir İnanır, Fatma Girik, Serpil Çakmaklı, Nur Sürer, Erdal Özyağcılar, İhsan Yüce, Savaş Yurttaş, Avni Yalçın, Ahmet Evintan, Mustafa Yavuz, Gönül Bayhan, Giray Alpan, Melahat Ünal, Giray Alpan, Mehmet Ünal,

Konu: Kara Bayram (Kadir İnanır), anası Irazca (Fatma Girik), karısı Haçça (Nur Sürer) ve çocuklarıyla 80 haneli köyde toprağı işleyerek yaşamını sürdürmektedir. Ne var ki günün birinde Köy Kurulu Üyelerinden (Erdal Özyağcılar), Kara Bayram'ın evin önü-ne düşen arsayı muhtardan satın alınca dirlik düzenlik bozulur. Çünkü Haceli, Kara Bayram 'ın evi önünde bir ev yaptırmak için temel atması, büyük bir çatışmaya neden olur. Irazca Ana, evinin önünün kapatılmasına karşıdır. Önce muh tara başvurur. Ama Muhtar, varlıklı Haceli'den yana olduğu için sorununa bir çözüm getirmez. Ve bir gece Irazca Ana, ailesini toplayıp temel çukurunu kapatır, kerpiçleri de birlikte kırarlar, Olaydan sonra Haceli ise Bayram'ın evine saldırır, ve onu dövdürür. Bu saldırı sırasında Kara Bayram'ın hamile karısı Haçça'nın bebeği düşer. Bu arada köyü ziyaret eden kaymakam olayı öğrenip Kara Bayram'a yardımcı olmaya çalışır. Derhal savcılığa başvurmasını önerir. Ve bir sabah vakti Irazca Ana tüm aileyi toplayarak, haklarını aramak için vilayetin yolunu tutarlar.

ÖDÜL:

23. Antalya Film Şenli'nde (1986)

► "en iyi 2. film"

► Kadir İnanır "en iyi erkek oyuncu".

► Aytekin Çakmakçı en iyi görüntü yönetmeni"

► Erdal Özyağcılar "en iyi yardımcı

Ø    Irazca Ana'nın Haceli'nin temeline sıçması Kara Bayram' m Haçça'ya ilk kez sahip olması, Kara Bayram'la Haçça'nın “doldurmak” fiili üzerine gelişen erotik söylemleri , kaymakamın karşılanması gibi sahneler küçük çapta birer mizah başyapıtı. Öte yandan Şerif Gören'in özellikle "Firar"dan beri gelişen bir özelliğini, düzeyli, etkili bir kırsal kesim erotizmini bu filmde de, hem de doruk noktalarına çıkarak gerçekleştirdiği gözleniyor. Gören, bu alan da Baykurt'u da aşarak köy erotizminin hiç de kent ero-tizminden aşağı kalmadığını işlemiş olan Kemal Tahir, Necati Cumalı gibi yazarlarımızın izinden gidiyor. "Yılanların Öcü"nün içerdiği erotizm, gerçekten de görülecek şey ... (Atilla Dorsay, Olumlu bir sezonun müjdecisi, Cumhuriyet, 17 Ekim 1986)

Ø    Erksan'la Gören'in filmleri arasında önemli fark anlatımlarda yatıyor. Erksan'ın filmi ölçülmüş bir ritme, bir gerilime, gece çekimlerinde olsun, gündüz çekimlerinde olsun özenli görüntülere, gelişkin bir üsluba  sahiptir. Gören'in ise, filmi için bir ön biçim, Lir anlatım yapısı belirlemediği belli oluyor. Öykünün vurguları da, durakları da, aynı anlatımla bol kaydırma ve zomla aynı ritmde, aynı havada geçiyor. çoğu kez anlaşıl-mayan, çınlayan bir ses. Aralar! giren, öyküyle ilgisiz bir müzik. Yer yer net olmayan görüntüler. Aynı sahnede değişik iki ışık. "Hayat Bilgisi" kitaplarındaki köylü resimlerine benzeyen bir jenerik... (İbrahim Altınsay, Mevsimin ilk önemli filmi, Hürriyet, 16 Ekim 1986

Ø    Genel olarak köyü ve köylüyü çok güzel fotoğraflarla yakalıyor. Cinsi kışkırtmaları yükseltip gerginleştirecek sahneleri büyük bir ustalıkla çekiyor ama, hala kuşluk vakti ezan okutmasının abesliğini göremiyor. Yine de seyirci romandan ve Erksan'ın filmden çok öte, matrak bir ''Yılanların Öcü" görmek istiyorsa bu filme gidebilir. (Mustafa Kutlu, Kuşluk vakti ezan okutmanın abesliği, Yeni Haber, 24 Ekim 1986)

Ø    Filmi zenginleştirici ögeler çok. Herkesin cinsel yaşamındaki "olabilir"leri tüm "içtenliğiyle" ortaya koyan sahneler; Haceli'nin acınası inadının sanki bir damgayla oyuncunun canlandırdığı kişiliğe vurulması; "başına vur ekmeğini elinden al" sözünün tam karşılığı, dünyayı algılamalı, tan uzak Haçça; köy yaşantısına ilişkin "zeka parıltıları" taşıyan çocuklar; Fatma'nın kaşları yukarı kalkık yüzündeki "isterik" ifade, sağlık memuru ve temiz yüzlü bir kızın bakışmalarla gelişen aşkı ve daha bir çok ayrıntı. Ancak, filmin içeriğini bütünüyle tehlikeye sokan, rahatsız edici "bir takım teknik yetersizIikler" var. öncelikle, planlar arası birbirini tutmayan renkler ... (Ali Ulvi Uyanık, Milliyet Sanat Dergisi, S.: 155, 1 Kasım 1986)

Ø    Kaba gerçekçiliğinin mizahla kaynaştığı yapıtta, kırsal kesimde yaşayan insanın olumlu olumsuz yanları adeta didik didik ediliyor. Ama ne var ki Şerif Gören, Metin Erksan denli bu özü gereği gibi yansıtamıyor. Irazca ile Haceli'nin çatışmasını oğlu Bayram'ın düşsel fantezileriyle bir erotizm gösterisine dönüştürdüğü gibi, bu filme nasıl girdiği pek belli olmayan -oldukça gereksiz- sağlık memuru ile köylü güzelinin bakışlara leimotiv olarak gelişigüzel gösterip duruyor. Bu tür sahneler de, yapıtı oldukça zedelemiş tabii... (Burçak Evren, Güneş, 14 Kasım 1986)

YETİM (1985)

Yönetmen: Oğuz Gözen

Senaryo: Mükremin Şumlu

Kamera: Mükremin Şumlu

Müzik: Kadir Şeker

Yapım: Ajans Arı/Taner Öz

Oyuncular: Ceylan, Engin Çağlar, Neşe Aksoy, Turgut Özatay, Engin Aksu, Leyla Nil, Cemal Orman, Kemal Çapraz

Konu: Çocukları olmayan ünlü bir çiftin, yetimhaneden evlatlık aldıkları bir kız çocuğunun dramatik öyküsü

YETER BE!. “ZAMTİKA” (1985)

Yönetmen: Yunus Yılmaz

Senaryo: Ali Avaz

Kamera Şener Işık

Yapım: Şevki Tosunoğlu

Sesleri Alan: Necip Sarıcıoğlu, Gültekin Çavuş, Senkron, Montaj: Recep Pala, Negatif Montaj: Mustafa Karataş, Renk Uzmanı: Kamil Kutay, Jenerik: Okan Balcı, Müzik: Ali Avaz, Prodüktör: Mehmet Yavuz,

Helmut Film Laboratuarlarında hazırlanmıştır

Oyuncular: Ali Avaz, Ayşen Gruda, Leyla Somer, Kadir Savun, Cavit Güney, Yılmaz Cesur, Şişko Nuri, Nusret Özkaya,

Konu: Köyden kente gelen bir genç kızla, uyuşamadığı köy sakinlerinin güldürüsü.

YAZ BİTTİ (1985)

Yönetmen : Zeki Alasya

Senaryo: Mehmet Aydın

Kamera : Abdullah Gürek

Yapım: Özer Film/Enver Özer

Oyuncular: Kadir İnanır, Melike Zobu, Bülent Bilgiç, Tuluğ Çizgen, Yasemin Koşal,

Konu: Karısı ve kayınbıraderıyle bırlıkte yaşayan eski milli futbolcu Savaş (Kadir Inanır) bir otomobil boyahanesi yaşamını kazanmaktadır. Ne var kı karısı Sühendan (Tuluğ Çizgen) daha iyi bir yaşamın özlemi içindedir. Semt kulübü yöneticileri, kulübe antrenörlük yapması için peşinde koşarlar. Savaş ise bu işleri bıraktığından tüm baskılara karşılık teklifleri geri çevirir. Sühendan ise, daha çok para kazanmak varken bu parlak tek lifleri reddettiği için sürekli kocasıyla çatışır. Bu çatışmalar, kavgalar yüzün-den bunalıma giren Savaş, bu ara evlerine kiracı olarak taşınan voleybolcu kız Zeynep'le (Melike Zobu) ilgilenir. Giderek bu ilgi büyük bir aşka dönüşür. Savaş'ın kayın biraderi Süha'nın da (Bülent Bilgiç) Zeynep'te gözü vardır. Onunla evlenmek ister. Ama, Zeynep sürekli ondan kaçar. Bir süre sonra Savaş, Zeynep'i bir kotrada iğfal eder. Olay ortaya çıkınca, zaten evi terkeden karısı Sühendan'la geçinemeyen Savaş, sonunda boşanıp Zeynep'le birlikte olur.

YA YA YA, ŞA ŞA ŞA (1985)

Yönetmen: Ümit Efekan

Senaryo: Gökhan Akçura

Görüntü Yönetmeni: Rafet Şiriner

Yapım: Kadir Film/Ali Kocabekir

Kurgu: Mevlut Koçak, Yönetmen Yardımcısı: Duygu An kara, Mesut Taner, Kamera Asistanı: Mesut Ta-ner, Kamera Asistanı: Ferhat Bakır, LaboratuVar Şefi: Selahattin Kılıççeken, Laboratuar: Armağan Köksal, Şems Tokgöz, A. Tümay Rızai, Sabahattin Hoşsöz, Işık Şefi: Recep Biçer, Işık: Remzi Biçer, Turgut Pelit, Ses: Erkan Esenboğa, Prodüksiyon Amiri: Ali Ateş, Set Elemanları: Selim Acar, Ahmet Topal, Cengiz Öktem,

Oyuncular: İlyas Salman (İlyas), Deniz Akbulut (Ayşe), Münir Özkul (Kapıcı), İhsan Yüce (Antrenör), Erdal özyağcılar Bakkal Şevket), Sevim Çalışgir, Hüseyin Kutman (Enver), Kemal Uzun (İlyas), Diler Saraç (Ayşe’nin annesi) , Sevil Üstekin, Seyfettin karadayı, Ahmet Bayseçkin, Enis Fosforoğlu, Rukiye Göreç, Ahmet Kasapoğlu, Ahmet Topbaşlı

Konu: KapıcınIn oğlu İlyas, aynı mahallede de oturan banka müdürünün kızı Ayşe'ye aşıktır. İlyas'ın bütün hayali meşhur bir futbolcu olmaktır. Ancak İlyas'ın babası "Selami" oğlunun futbol oynamasını bir türlü istemez. Fakat transfer ve para devreye girince fikri değişir. İlyas çok çalışarak amatör ta-kımlardan yetişir ve Fenerbahçe'ye transfer olur. Tıpkı aynı apartmanda oturduğu futbolcu arkadaşı "Selim" gibi düzensiz yaşamı olur ve formdan düşer. İçki, kadın her ikisini de bitirmiştir en sonunda oynayamayacak duruma gelir.

YAVRU KUŞ (1985)

Yönetmen: Mehmet Aslan

Senaryo: Mert Demir

Kamera: Şener Işık

Yapım: Troy Film/Korhan Yurtsever

Oyuncular: Bulut Aras, Betül Aşçıoğlu, Hülya Tuğlu, Erol Günaydın. Revnak Gü-zel, Cihan Anasol, Nubar Terziyan,

Konu: Bulut'un karısı ölmüştür. Kendini içkiye verir. Bu sırada çocuklu dul bir öğretmenle tanışır. Aralarında aşk başlar.

YAŞAMAK HARAM OLDU (1985)

Yönetmen: Sami Güçlü

Senaryo: Safa Önal

Görüntü Yönetmeni: Soner Saygılı

Yapım: Umut Film/Abdurrahman Keskiner

Renk Uzmanı: Hayati Akbulut, Mon-taj, Senkron: Aram Keskinay, Negatif Montaj: Yusuf Aldırmaz, Sesleri Alan: Gültekin Çavuş, Işıklar : Turgut Köse, Set Ekibi: Baki Soğukpınar, Yılmaz Zengerli, İbrahim Tekin, Kamera: Engin Uludoğan, Prodüksiyon Amiri: Erol Deniz, Teknik Direktör: Nurettin İrişen, Müzik Direktörü: Hayri Şahin, Kısmet ve Yeni Stüdyoda hazırlanmış ve seslendirilmiştir

Oyuncular: Hayri Şahin, Şehnaz Dilan, Nur İncegül, Şeyda Erman, Hüseyin Em-re, İhsan Baysal, Ahmet Kostarika, Sırrı Elitaş, Küçük Yıldız: Esra Erbilişik

Konu: Zengin bir kızla evlenen şoförün sosyal sınıf çatışması.

YAŞAMADIM Kİ BEN (1985)

Senaryo ve Yönetmen: Sami Güçlü

Görüntü Yönetmeni: Aytekin Çakmakçı

Müzik: Hayri Şahin

Yapım: Yaşam Film/Gazanfer Dirlik

Oyuncular: Hayri Şahin, Filiz Ersüer, Neslihan Bayar, Eyüp Dirlik, İ. Hakkı Şen, Yusuf Çetin, Yılmaz Cesur, Sami Güçlü, Güneş Işlık, Remo Değerli, Ergun Şimşek, Cemal Gonca, İsmail Karahan, Ai Rıza Cevizli

Konu: Minibüs şoförüyle zengin bir kızın aşk öyküsü.