AŞKLARIN EN GÜZELİ (1968)

Yönetmen: Melih Gülgen

Senaryo: Nurettin Erişen

Görüntü Yönetmeni: Feridun Kete

Yapım: Kımız Film/Feridun Kete

Oyuncular: Uğur Güçlü, Nebahat Çehre, Turgut Özatay, Suzan Avcı, Aydın Tezel, Güzin Özipek, Behçet Nacar ve misafir oyuncu Meltem Mete.

ATEŞLİ DELİKANLI (1968)

Yönetmen: Frank Agrama,

Senaryo: Hulki Saner,

Kamera: Bruno Salli,

Yapım: Saner Film /  Hulki Saner

Oyuncular: Cüneyt Arkın (Murat), Hülya Darcan (Ayda), Tarup (Cathy), Sabah (Seha), Ferit Şevki

Konu: Gazete de baş muhabir olan Murat’ın yazdığı haberler halk tarafından ilgi görmez. Patron ilgi çekici haberler yazmazsa Murat’ı ve yardımcısı Fuat’ı (fotoğrafçı) işten atacağını söyler.

Murat ve yardımcısı civardaki bir köşkte işlenen bir cinayetten sonra, hayaletlerin dolaştığını duyar. Köşke giderler, hayaletler tarafından engellenirler ama Murat bu işte başka bir iş olduğunu anlar ve olayın peşini bırakmaz.

Murat’ın sevgilisi Seha bir gece kulübünde çalışır, şarkı söyler. Murat O’na şüphelerinden bahseder. Seha bu işin tehlikeli olabileceği konusunda O’nu uyarır. 

Fuat hayaletin fotoğraflarını çeker, ancak evine gelen bir kadın negatifleri çalar ve kendisine ölmüş süsü verir. Aynı kadın ertesi gün gazeteye gelerek, gazeteye köşkle ilgi olumsuz şeylerin yazılmaması ister. Bu tip yazıların köşkü satmayı zorlaştırdığını söyler. Fuat kadını görünce çok şaşırır.

Murat takibi bırakmaz. Sevgilisi olan Seha ise, aslında Interpol ajanıdır ve olayın sırrını O da çözmeye çalışır. Köşke gelirler ve kulüpteki kadınların hepsini burada görürler. Köşkün alt katında bu kadınlar tarafından sahte para basılır. Seha ve Murat’ı yakalayıp, bağlarlar. Seha ve Murat kurtulup, çeteyi çökertir. Fuat da kadınları esir alır. O sırada gerçek olup olmadığı anlaşılamayan bir hayalet görünür. 

FİLMİ İZLE

 

AŞKIM GÜNAHIMDIR (1968)

Yönetmen: Ertem Göreç

Eser Selami İzzet

Senaryo: Safa Önal,

Operatör Necat Okçugil

Yapım: Er Film / Berker İnanoğlu

Oyuncular: Ediz Hun (Melih Güngör), Filiz Akın (Selma Sav), Süleyman Turan (Nejat), Nevzat Okçugil (Kalfa), Funda Postacı (Şermin), Müşerref Çapın (Cemile), Necabettin Yal (Nuri Sağman), Muzaffer Yenen (Doktor)

Konu: Ölen babasının sağlığında yapmış olduğu iyilikleri unutmayan vefakar bir fabrikatör arkadaşının daveti sonucu evinde misafir ettiği genç kızın, evin kızının nışanlısı ile yaşadığı yasak aşk ve bedelini, hayatlarıyla ödedikleri bu yasak aşkın hazin hikayesi.

AŞKA TÖVBE (1968)

Yönetmen: Türker İnanoğlu

Senaryo: Fuat Özlüer

Operatör Çetin Gürtop

Yapım: Erler Film /  Türker İnanoğlu

Eser: Kerime Nadir, Yönetmen Yardımcısı: Erdal Aksü, Fotoğraf: Metin Över, Jenerik: Refik Onubil, Hüseyin Karındoyuran, Müzik Direktörü: Metin Bükey, Teknik Direktör: Mehmet Bozkuş, Şarkılar: Birsen Armağan, Selçuk Alagöz, Reji Asistanı: Erdal Aksu, Işık Şefi: Ender Işık Servisi, Sanat Yönetmeni: Sohban Koloğlu, Makyaj: Zeki Alpan, Filiz Akın Kostümler: Faize-Sevim Moda Evi, Filiz Akın Saçları: Kuaför Demir, Teknik Yönetmen: Mehmet Bozkuş, Sesleri Alan: Süperfon Stüdyoları, Negatif Montaj: Hikmet Kıyıcı, Renk Uzmanı; Turgut Ören, Prodüksiyon Amiri: Memduh Karakaş, Işıklar: E.D.E.K.A, Işık Şefi: Fehmi Eryılmaz, Renk Uzmanları: Turgut Ören, Zihniye Ören, Negatif Montaj: Hikmet Kıyıcı, Senkron: Aleko Aleksandru, Prodüksiyon Asistanları: Selahattin Bozkur, Yılmaz Çiçek, Feyzi Barlas, Yusuf Özel, Yapım: Boğaziçi Film (Saner Film stüdyolarında hazırlanmış, Süperfon Stüdyosunda Seslendirilmiştir),

Oyuncular: Semiramis Pekkan (Nazan), Filiz Akın (Şehbal), Kartal Tibet (Mübin), Önder Somer (Selman Siret), Şaziye Moral, Nubar Terziyan (Osman Hoca), Meral Sayın, Funda Postacı (Rezzan), Selçuk Alagöz, Mahmure Handan (Dadı), Zeki Sezer, Sadri karan, Aynur Aydan,

Konu: Şehbal (Filiz Akın) İzmir’de öğretmenlik yapmaktadır. Kuzeni Mübin (Kartal Tibet) tatilini geçirmesi için Şehbal’i İstanbul’a yanına çağırır. Bunun yıllardır beklediği evlilik teklifi olduğunu Ama köşke gittiğinde düş kırıklığına uğrar. Çünkü Mübin ona açılarak Nazan’ı sevdiğini ve bu aşka Şehbal’in aracılık etmesini teklif eder. Nazan başkasıyla evleneceğini söyleyerek red cevabı verir. Mübin üzüntüden kendini içki ve kumara verir. Onun bu hali Şehbal’i derinden yaralar. Mübin Nazan’ın düğünü sonrası ortadan kaybolur. Şehbal de Mübin’e duygularını anlatan bir mektup bırakarak İzmir’e döner. Okul müdürünün akrabası Selman (Önder Somer) uzun süredir hoşlandığı Şehbal’le de evlenmek isterse de Şehbal kabul etmez. Köşke döndüğünde mektubu bulan Mübin, aslında Şehbal’i sevdiğini anlar ve İzmir’e gelir. Uludağ da nişanlanırlar. Nazan ve eşi de oradadır. Mutluluklarını kıskanan Nazan Mübin’i baştan çıkarır. Yıkılan Şehbal İzmir’e döner ve bir süre sonra hamile olduğunu anlar. Kendisine yakınlık gösteren ve ilgi duyan Selman’ın evlilik teklifini kabul eder. Hamileliği ilerleyen genç kız hastalandığından Mübin’i sayıklar. Selman, hiçbir zaman kalbini ve aşkını Kazanamayacağını anladığı için soylu bir davranışla Mubin’e haber verir.

Mübin, genç kızın iyileşmesi sürecinde yanında kalır. Sonunda Selman ve Şehbal’in evlenebilmesi için hiç istemese de İstanbul’a geri dönmeye karar verdiğinde, Şehbal’in ömrü boyunca tek sevdiği erkeğin Mubin olacağını bilen Selman aradan çekilir. Uzun acılardan sonra yeniden birlikte olan sevgililer yepyeni bir hayata başlarlar…

Şehbal.. Üç yıldır İzmir'de (çekimler Kadıköy’deki İhsan Sungu İlkokulunda yapılmış) öğretmenlik yapıyor. Okul müdürü Osman Hoca, ilerde, onu kardeşi Selman Siret ile tanıştırırken "Bu da, okulda hepimizin gönlünde taht kuran Şehbal kızımız" diyecektir. Genç kız 'tatilini pek hoşlandığı Ege sahillerinde geçirmeye karar vermişken' Mübin'in mektubu "İstanbul'a gel. Mutlaka gel Şehbal. Sana söyleyeceklerim var" her şeyi değiştirir. ". Bence bu davetin manası açıktı. Artık hayata atılmış olan Mübin (Delikanlının hukukçu -hakim- olduğunu filmden değil ama aynı adlı kitaptan -ilk basım 1944- öğreniyoruz) yıllardan beri kendisinden beklediğim teklifi yapmaya hazırlanmış, benimle evlenmeye karar vermişti. Nihayet, emellerime kavuşacak, hayallerim gerçekleşecekti."

Beyaz renkli KARADENİZ Gemisinde ‘Vivre Pour Vivre’ (1967) (Lai) melodisi ile İstanbul’a yolculuk ; "Uçağı tercih etmediğime bin pişman olmuştum. Gemi yürümüyor, sanki duruyormuş gibi geliyordu bana. Oysa ben, hasretle yanıp tutuşuyor, koşmak, kuş olup uçmak..bir an önce Mübin'e kavuşmak istiyordum." Ama, biz farklı duygular içindeyiz. 'Keşke bu güzel yolculuk biraz daha [hiç olmazsa, ‘Aşkım Günahımdır'daki (1968) kadar] sürseydi' diye düşünüyoruz.

Suadiye'de, deniz kenarındaki bahçesi heykel ve çiçek dolu köşkte, Mübin, annesi (Şehbal’in halasıymış), dadı ve Mübin’in teyze kızları Nazan ve Rezzan ile tanışıyoruz. Birkaç gün sonra delikanlı, (genç kızın 'yıllardan beri beklediği' ama bu şekilde olacağını hiç düşünmediği) konuşmasında, Nazan’ı sevdiğini söyler. Üstelik, bu durumu Nazan’a iletmesini ister.

Dünyası altüst olmasına karşın içtenlikle yardımcı olmaya çalışan Şehbal, köşkün denize bakan terasında, Nazan'dan şu yanıtı alıyor ; "Onu sevemem ve isteyemem.. Açıkçası bir başkası ile sözlüyüm. Mübin'in üzülmesini hiç arzu etmezdim. Fakat çok budalaymış canım. Her şeyden önce gönlümü fethetmesini bilmeliydi.. İstemek yalnız erkeklerin hakkı değil, bizim de istememiz gerek.. Sevmek hüner değil, kendini sevdirmeyi bilmeli." Delikanlının tepkisi benzer durumdaki Şehbal'inki gibi olmaz. (Kadınlar daha güçlü galiba.) İçki, kumar ve dışarıda sabahlama.. (İçkiyi bir yere kadar anlayabiliyoruz ama neden kumara başladığını açıklayamıyoruz.) "Akşamları geç geliyor, ağzı daima içki kokuyordu.. Döktüğüm sigara tablaları bana onun kendi eliyle yakmakta olduğu hayatının külleri gibi görünüyordu.. Bir gün Nazan'ın düğün davetiyesi geldi. O gün, Mübin, her zamankinden daha çok içmişti. Kendinden geçmiş, adeta komaya girmişti. Mübin'in derdiyle ilgilenirken bazen kendi kırgınlık ve hicranımı unutuyordum. Ah, o kederli güzel başı göğsüme çekip bastırmak, acılarını gönlümün tükenmez sevgi ve şefkatiyle dindirmek için dayanılmaz bir arzu duyuyordum."

Bu sıkıntılı günlerin birinde, Osman Hoca ve Japonya'da Sefaret Kâtibi olan kardeşi Selman Bey, köşke ziyarete gelirler. "Biraderin karısı şifasız bir hastalığa yakalandı. Bir aydır doktorları, eczaneleri, hastaneleri dolaşıyoruz." Sonraki bir gün, Şehir Hatları Vapuru'nda karşılaştıklarında ‘bütün gayretlere rağmen kurtulamadığını’ öğreniyor. Mübin'in hırçınlıklarından yorulan genç kız, ona sevgisini yazdığı bir mektup bırakarak Osman Hoca’nın yardım ve desteğini görür. "Her gecenin bir gündüzü vardır kızım. Şimdi güneşin doğmasını bekleyelim." Bu arada genç Selman Bey onunla evlenmek ister. Tam olumlu yanıt verecekken Mübin gelir. "O gece hayatımın en mesut gecesi oldu. Sade cismani bir arzuyla değil, bütün kalbimle ve duygularımla kendimden geçerek varlığımı vermiştim ona." Nişanlandıkları bembeyaz Uludağ'da Nazan ve (filmde ve romanda adını öğrenemediğimiz) kocası ile karşılaşırlar.

Evliliğinde mutsuz olan Nazan'ın iğneleyici sözleri ve Mübin'i (karşı gelmesine fırsat vermeden) öpmesi Şehbal'in yüzüğünü çıkararak İzmir'e dönmesine neden olur. Zor durumdadır. Üstelik, bir bebek beklemektedir. Yine, fırtınada güvenli bir liman gibi Osman Hoca.. İlgisini esirgemez. Selman Bey ise, her şeye karşın evlenmekte ısrarcı. Ancak, bunca duygusal yıpranmaya dayanamayan Şehbal 'ağır bir şok' geçirir. Mübin ve Selman’ın gayretleri ile hastalık atlatılır. Hastalığı sırasında hep Mübin'i sayıklaması, Selman’ın bir karar vermesine neden olur.

Filmin sonu romandan çok farklı. Basmane Garı’nda "Aşka Tövbe" diyerek İstanbul Treni’ne binmekte olan Mübin'e şunları söylüyor "..Siz kalacaksınız. İkinizi birden bedbaht etmeye hakkım yok. Birbirinizi seviyorsunuz..Birbiriniz için yaratılmışsınız. Araya giren kaprisler, kıskançlıklar yüzünden büyük bir aşkı yıkmak istiyorsunuz.. Size mutluluklar dilerim."

Osman Hoca'nın sözleri "Aşka Tövbe olur mu? Kişioğlu sevmek için yaratılmıştır." (Murat Çelenligil – sinematürk veri tabanı)

ARTIK SEVMEYECEĞİM (1968)

Yönetmen: Muzaffer Arslan
Senaryo: Muzaffer Arslan, Burhan Bolan 
Diyalog: Bülent Oran
Kamera Necati İltaç
Yapım: Sine Film Muzaffer Aslan

Prodüksiyon Amiri: Nuri Tuncel, Set Amiri: Avni Turan, Kamera Asistanı: Kâzım Çakırman, Reji Asistanı: Nurettin İrişen, Işık Direktörü: Kenan Yılmaz, Müzik: Metin Bükey, Sesleri Alan Tuncer Aydınoğlu, Montraj: Özdemir Arıtan, Teknik Elemanlar (Acar Film): Necati Karakaş, Arif  Özalp, Tanaş Petredis, Taner Oğuz, Osman Bilen, Adnan Açıkalın, Kâmil İpeker, Hüseyin Demirayak, Ar Direktör: Duygu Sağıroğlu, Acar Film stüdyosunda hazırlanmış ve seslendirilmiştir.

Oyuncular: Türkan Şoray (Nesrin/Leyla), Cüneyt Arkın (Kemal), Önder Somer (Cahit), Münir Özkul (Ahmet), Ömercik (Ömer Dönmez), Muammer Gözalan (doktor), Fatma Bi lgen, Kayhan Yıldızoğlu (Doktor), Selahattin İçsel (ağır ceza üyesi), Sema Yaprak, Faize Akpınar, Çocuk Yıldız: Ömercik (Cem) “Ömer Dönmez”, Şarkıları Okuyan: Belkıs Yazar “Özener”

Konu: Leyla; “Mutlu  labilmeniz için her şeyi yapmaya hazırım. Bana birazcık  itimat edin. Başkaları gibi değilim ben.” ‘Herkesin hayran olduğu besteci’ Kemal Alpay. Yakışıklı, iyi kalpli. Piyanosunun  başındayken dünyayı unutuyor. Ama işler düşündüğü kadar yolunda değil. Karısı Nesrin mutsuz. O güzel şarkıların kendisi için yapılmış olmasının bile önemi yok. “Varlığımı fark edebilmen için top atmam gerekecek.” İyilik yerine heyecan, durgun bir hayat yerine macera peşinde. ‘Yalnız kendisinin hayran olduğu’ Cahit’le Almanya’ya kaçmak üzere. ‘Sevmediği bir erkekten taptığı bir  erkeğe  gidiyor’. ‘Un Homme et Une Femme’ (1966) filminde yer alan ‘Pl us Fort Que Nous’ (Francis Lai) melodisinin olduğu sahnede kocasını yanına yaklaştırmaz bile. Başı ağrıdığı için erken yatacakmış. 

“Çalışmana engel olmam hiç olmazsa.” Tam da o gün, elinde bavul, ikiz kardeşi Leyla gelir. Görünüşleri aynı kişilikleri çok farklı. Yıllar önce ikisi de Kemal’i sevmiş. Ama Nesrin’in aşkı  ilinde, kardeşininki ise kalbine gömülü. Onlar evlenirken Leyla Anadolu’da bir öğretmenlik alıp oralardan uzaklaşır. Bunca zaman sonra geri döndüğünde Nesrin evini terk etmek üzereydi. ‘İyi düşün, pişman olursun’ gibi sözleri dinleyecek durumda değil; “Pişman olduğum tek şey Kemal’i senin elinden almış olmak. Aslında tam birbiriniz için yaratılmışsınız.” Alyansını ona veriyor. Havaalanı yolundaki patlamalı  kazadan yalnızca Leyla kurtulur. ‘Dead Ringer’ (1964) için yapılan ‘Main Title’ (André Previn) melodisi ile yardıma yetişen kişilerden biri Ali Demir. Yere düşen yüzüğü genç kızın parmağına takıyor. “You’re not Margaret” (1964) (Previn) ile gergin bir  ekleyişten sonra Cahit Almanya’ya gider. Sevgilisine ‘saatinde havaalanında olmasını’ söylemişti. Bir yıldan önce dönemezmiş. Kemal, Leyla’yı karısı zannediyor. Genç kız, defalarca gerçeği söylemek isteyip başaramamıştı. ‘Karısı’ ona ilk defa bu kadar yakın. Gözlerinde, özlemini duyduğu aşk ve şefkat dolu pırıltıları yakalamış. 

“Bundan sonra bana hep böyle bak olur mu sevgilim.” Sevdiğinin saçları kadar yumuşak, gözleri kadar manalı, sesi kadar aşk dolu bir beste yapmış; ‘Hatıra’ (1968/69) (ErolSayan / Enis Behiç Koryürek). “Sen gözlerimde  bir renk//Kulaklarımda bir ses”. (Filme adını veren eseri daha sonra besteleyecek.) Bir gün, sabırsızlıkla beklediği müjdeyi alır; “Vücudumda son eserini taşıyorum.” Bir oğulları olur; Cem. Ama bu mutluluğu bozan bir şey varKimin gönderdiği belli olmayan çiçekler ve ‘Vivre Pour Vivre’ (1967) filmindeki ‘Theme de Catherine’ (Lai) ile gelen telefonlar. Cahit, Almanya’dan dönmüş Nesrin zannettiği Leyla ile beraber olmak istiyor. Genç kadın karşı çıkınca elindeki mektup ve resimleri kocasına yollayacağını söyler. Onların tartışmasını yanlış yorumlayan Kemal karısını kovuyor. Sonraki kavgada Cahit ölür. Leyla, Ağır Ceza’da ‘425.  addenin 2. fıkrası na bi naen 10 yıl hapi sle cezalandırılır’. “Zaman sanki bir rüzgâr//Ve bir su gibi aksın.” Seneler sonra artık özgür. Ama Kemal evlerinden taşınmış. Galata- Köprüsü’nde bir sanatçı, Gariban Ahmet, cümbüşü ile onların şarkısını çalıyor. Gelip geçenin vereceği parayı  arttırır mı bilinmez, boynunda bir yüzü ‘Kör’ diğer yüzü ‘Sağır’ yazılı bir karton  asılı. Leyla, tüm parasını ona verip kendini sulara atar. Neyse ki Ahmet aynı zamanda iyi bir yüzücüymüş.

 Gariban’ın tek odalı evi. “Burası Topkapı Sarayı değil ama gene de iyidir… İstersen burada kalabilirsin. ‘Evet’ dersen hayatta benim de bir can yoldaşım, bir dertleşecek kimsem olur.” Olumlu yanıt alınca sevincinden sıcak sobayı tutuyor. B i r g ü n ‘ B u S a n a S o n mektubum’ (1968) (Suat Sayın) şarkısını söyleyen Leyla’yı dinler; “Ses değil bülbül çatlatan. İstersen bu sesle paranın sülalesine düğüm atarsın.” Nota dersi almasına karar verirler. Ahmet’in aklına bir bestekâr arkadaşı gelir. ‘Sobaya bile ders verse şarkıcı yaparmış. Tahmin edileceği gibi bu kişi Kemal’dir. ‘Karısını aşığıyla yakalayınca’ şok  geçirmiş. “Sonunda kurtuldu ama kör olarak.” Oğlu Cem ile herkesten uzak yaşıyor. ‘Hiçbir kadına tahammülü yok’. Doktorlar gözleri için açılma olasılığı var demişler. Ameliyatta ölürse oğlu öksüz kalır diye korkuyor. ‘Blue Bolero’ (1965) (Tony Osborne) melodisinin olduğu sahnede Ahmet bunları anlatıyor. 

FİLMİ İZLE