Yönetmen: Mehmet Dinler
Senaryo: Bülent Oran, Mehmet Dinler
Görüntü Yönetmeni:Kenan Kurt
Müzik:Metin Bükey
Yapım:Kemal Film / Osman F. Seden
Şarkılar: Sevim Tarıürek-Şen Kardeşler, Sanat Yönetmeni: Saim Nahit Bilge
Oyuncular: Orhan Günşlray, Fatma Girik, Ahmet Tank Tekçe, Aysel Tanju, Sadettin Erbil, Kani Kıpçak, Rengin Arda, Necdet ,Tosun, Nubar Terziyan, Mualla Sürer, Orhan Aykanat, Mustafa Dağhan, Ali Seyhan, Hakkı Haktan, Faik Coşkun. Yüksel Tanık, Hasan Nurdan, Ayşe Dolar. Nezihe GülerTaliha Saltı, Mehmet Ali Akpınar, Reşit Çıldam, Hüseyin Güler, Haydar Karaer, Niyazi Er. Gülten Ceylan, Eşref Vural, Sadi Mutlu (Çocuk Oyuncu),
Konu: Kumar yüzünden hapse giren Orhan (O.Günşiray) çıktıktan sonra küçük bir semtte kahvehane açar, O tövbekar olmuştur ama eski arkadaşları Feyyaz (S,Erbil) ve Jale (A.Tanju) onu yeniden kumara döndürmeye çalışırlar. Aynı semtte Lüpçü Atıf (A.T.Tekçe) adında bir kabadayı vardır, Atıf, semtteki bütün eğlence yerlerin ve kahvehanelerin sahibidir. Kendisine rakip istemez. Orhan ise Atıf'ın hemşire kız kardeşi Fatma (F.Girik) ile ilgilenmektedir. Atıf bunu duyunca kavgalar başlar, Orhan'ı yıldırmak için her şeyi yapar ama bütün semtli onu korur
__________________________________________
“*” 1961 de Atıf Yılmaz “Allah Cezanı Versin Osman Bey” filmini çekince, Osman F. Seden de 1962 yılında yapımcılığını üstlenerek, Mehmet Dinler’e Bu filmi çektirdi. Bir kabadayının öyküsünün anlatıldığı filmin yönetmeni Dinler, olayı gülerek şöyle anlatıyor. Atıf Yılmaz, “Allah Cezanı Versin Osman Bey” diye bir film yapınca, biz de yeni filmin adını “Erkeklik Öldü mü Atıf Bey” koyduk. Hatta biz daha ağır isimler filan düşündük. Daha sert karşı isimler istedik ama /Osman izin vermedi, hafifletti Atıf Yılmaz bu filmi yaparken direk Osman'ı hedef almamıştı, tesa-düfen olmuştu. Senaryonun ismi öyleydi. Biz-de de zaten prodüksiyon olarak yeni bir şey yapılıyordu, gırgır olsun diye filmin ismini öyle koyduk. Herhangi bir kırgınlık, ciddi bir atış-ma olmadı aramızda." (kyn: Gülşah Nezaket Maraşlı, “Türk Sinemasında Düet” syf: 165)