HIZLI YAŞAYANLAR (1964)

Yönetmen: Nevzat Pesen
Senaryo: Safa Önal (İlhan Engin'in bir eserinden)
Kamera: Kriton İlyadis
Kamera Asistanı Nedim Akanlar
Yapım : Pesen Film / Nevzat Pesen

Oyuncular: Ayhan Işık (Orhan), Pervin Par (Fatma), Ekrem Bora (İnce Salih), Kadir Savun (Kriko Kadir), Turgut Özatay (Kara Cemil), Diclehan Baban (Suzan), Asım Nipton (Musytafa Daytı), Eşref Vural (Cemal),Nezihe Güler (Ayşe), Sadi Mutlu (Ömer), Faikn Coşkun (Lokantacı), Mahmure Handan, Orhan Çoban, Hasan Ceylan, Hüseyin Zan, Bülben Uz, Muzaffer Yenen

Konu: Gecenin karanlığını Anadolu’ya götürdükleri ‘gazete ışığı’ ile aydınlatan Babıâli şoförlerinin öyküsü..

1960’ların ilk yılları.. Ulusal gazetelerin İstanbul’da basılıp, kıyasıya bir yarış içinde diğer illere gönderildiği ve birçok yerdeki okuyucuya günler sonra ulaşabildiği yıllar. Bu koşuşturma sırasında meydana gelen kazalarda ölen ve Mustafa Dayı’nın “Şimdi hepsini toplasan bir mezarlık olur” dediği şoförlere adanan bu film Kuğu Gölü Balesi’ndeki ‘Kuğuların Dansı’ müziği ile başlıyor.

Orhan 12 yıllık şoför. İlk zamanlar kamyonlarda muavinlik sonra taksi şoförlüğü yapmış. Çok zamandır da boşta. “Bir anam bir de hasta (kız) kardeşim var. Taksicilikle bakamadım onlara.” İş için başvurduğu Yeni Sabah Gazetesi’nin Müdürü şunları söylüyor “Seni gözüm tuttu. Bu işte çok para var. Fakat her an kelle koltukta gideceksin.. Gazeteleri yükleyip 5 saatte Ankara’da olacaksın. Başka gazetelerin arabaları seni geçerlerse önce parandan kesilir, sonraişinden olursun.” Orhan işe başlar. Garaj sorumlusu Mustafa Dayı işin zorluklarını anlatıp onu diğer gazetelerin şoförleri ile tanıştırır.

Kara Cemil.. Milliyet Gazetesi’nin sürücüsü. “Hızlı şofördür. Yolu kimseye kaptırmaz.” Adapazarı ve Ankara’ya herkesten önce ulaşarak, kendi aralarında oynadıkları bahsi hep o kazanır. Bir barda çalışan Suzan’a tutkun. “Bizimkine para yetiştiremiyorum. Ne kazansam öğütüyor. Mecburen avanta kolluyorum.”

İnce Salih.. Tercüman Gazetesi’nin Desoto kamyonetini kullanıyor. “İnce deyince çabuk kırılır kopar zannetme. Ayağını gaz pedalına yapıştırdı mı kriko ile kaldıramazsın.. Derdi imanı evlenmektir. Kimsesi yoktur. Kazandığı para ile eşya alır. Bir ev tutmuş, gören parmak ısırıyormuş.” Salih, Bolu Dağı’ndaki Türk Petrol benzin istasyonunun sahibi Cemal’in güzel kızı Fatma’yı karşılıksız olarak seviyor. Genç kızla gruba sonradan katılan Orhan’ın birbirlerini sevmeleri ile ümitsizliğe düşer ve filmin sonunda ‘ecelin üstüne araba sürerek’ aralarından çekilir.

Kriko Kadir.. Ekspres Postası’na ait Fargo’nun yarışta hep sonuncu olan şoförü. Trafik kazasında sakat kalan abisinin ailesine bakabilmek için çok sevdiği sözlüsünü terk etmek zorunda kalmış.( Murat Çelenligil – Sinematürk Internet veri tabanı)