HİCAZ (2012)

 

Senaryo ve Yönetmen Erdal Rahmi Hanay Görüntü Yönetmeni Erdal Rahmi Hanay Müzik Erkan Oğur Yapımcı Nilüfer Saltık Genel Koordinatör: Ömer Çalıkoğlu, Kurgu: Erdal Rahmi Hanay, Sanat Yönetmeni: Ayşe Sultan Babayiğit, Ses Tasarım: Murat Başaran, Kerem Aktaş

Oyuncular: Nilüfer Saltık, Memet Işık, Tuncay Gençkalan, Hakan Bozkan, Clarisse Gorokhoff, Erol Özdek, Yıldız Bektaş, İdil Durugök, Ali Obalı, Aylin Yardımcı, Aydın Genç, Ayhan Civan

Konu: Hicaz, Saba ve Nihavend adları ile hazırlanan makam üçlemesinin ilk filmi olan Hicaz; ruhu yada bedenleri bazı hastalıklara yakalanmış bir çok karakter üzerine kuruldu. Bu hastalıklar modern çağın hastalıkları kadar yeni ve insanlık tarihi kadar eskidir. Yalnızlık, .

Ezgi Küçüktuğsuz 13 Ekim 2011

Bugün uyandığımda kafamda Hicaz’ın müziği dolanıyordu. “Hicaz; engel, bariyer anlamına gelmektedir.” diyor filmin tanıtımlarında, söyleşisinde de yönetmeni dedi. Bizim bildiğimiz, makam olana ek olarak yani.

Birbirimize dair en büyük engelimiz nedir?

İzlenmesi kolay bir film değil Hicaz.

Söyleyeceklerini açıkça söylemiyor, fısıldıyor tekrar tekrar. Burada tekrar tekrar kısmına dikkat çekmek istiyorum zira o tekrarlar beni bıktırdı açıkçası. Fazla konuşkan değil, kimi zaman fısıldamanın yanında şarkı da söylese genelde durgun. Sabâ, Nihavend adları ile hazırlanan makam üçlemesinin ilk filmiymiş. Müzikleri Erkan Oğur tarafından yapılmış, çok da şahane olmuş filme dair en sevdiğim şey müziklerdi.

Yıllarca görüşmemiş bir baba kız, köyden bir umut istanbula göçmüş, hayata tutunmaya çalışan öksüz ve yetim bir genç, yoldaşlar ekibi, acılı bir baba, açgözlü patron, hasta mahkum gibi bir sürü farklı farklı karakterler ve küçük hikayelerini görüyoruz. Aslında bundan çok daha fazla insanını kesit kesit görüyoruz denebilir. Bir film konusu da ancak bu kadar kötü özetlenebilirdi sanırım!

Neyse sözün özü, insana dair en önemli kavramlarla boğuşup duran insanları görüyoruz, basit, sıradanlar her biri. Bizim gibi. Yaşamla ölüm arasındaki boşluğu dolduruşumuzla ilintili tümü. Yaşam ve ölüm…

Kendine ait bir atmosferi olan bir film oluşu açısından takdir etmekle beraber çok da ısınamadığımı belirtmeliyim. Yalnız çok sevenler olacağından eminim. Ara ara çok tekrarıyla sıksa da, farklı bir tat.

Son olarak da söylemeden  geçemeyeceğim yönetmen Erdal Rahmi Hanay‘ı biraz atarlı ama müziğe aşık ve hassas, komi rolündeki arkadaşı ise gerçekten çok çok başarılı buldum, Hakan Bozkan‘mış adı, tebrikler, umarım tekrar görebiliriz onu başka yerlerde de. (www.eksisinema.com)