Senaryo ve Yönetmen: Aslı Özge, Görüntü Yönetmeni: Emre Erkmen Yapım: Yeni Sinemacılık/Aslı Özge, Fabian Massah Kurgu: Vesella Martschewski, Aylin Zoi Tinel, Christof Schertenleib, Ses Kurgu ve Miksaj: Florian Beck, Ortak yapımcı: Sevil Demirci, Mete Gümürhan, Yürütücü yapımcı: Özkan Yılmaz, Yönetmen Asistanları: Faruk Özer, Can Çakmakçı, Ayhan Faz, Kamera Asistanı: Jurgen Daum, Işık Şefi: Hatip Karabudak, Işık Ekibi: Ümit Durmuş, Cezmi Toroman, Erdem Oğuz, Salih Pala, Ses tasarım: Daniel Wklis, Ortak yapım: Endorphine Production, Kaliber Film, Bayerischer Rundfunk, ZDF/3Sat, Rush Hour Films KatkıdaBulunan Medienboard BerlinBrandenburg/Deutscher lmförderfonds/T.C Kültür Ve Turizm Bakanliği ve Rotterdam Media Fund
Oyuncular:
Fikret Portakal (Fikret), Murat Tokgöz (Murat), Umut Ilker (Umut), Cemile Ilker
(Cemile), Serkan Özcan (Murat’ın arkadaşıo), İbrahim Çayırcı (İbo), Bülent
Demirkıran (Umut’un Şefi), Didem Çelen (Murat’ın sevghilisi), Neziihe Özcan
(murat’ın 2. sevgilisi), Hüseyin Güler, Belma Topçakar (milletvekili
kızı),Tayfun Kısklaç, Salih Küp, Yalçın Küp, Fikert’in Ailesi: Selçuk
Portakal , Hüseyin Portakal, Nevin Portakal, Yavuz Portakal, Çelik İskender
(mağaza Müdürü), Uygar Demoğlu (mağaza güvenlik), Suca Kaya, Yasin Demir,
Tayfun Danışman, Ayten Menteş, Mine Yıldırım, İsmail Hakkı Yılmaz, İsmail
Savaş, İbrahim Söylemez,
Konu: Uzunca saçları,
tek küpesi ve yüzüğüyle Don Juan havasındaki Fikret Boğaz Köprüsünün trafiğinde
gizlice gül satarak hayatını kazanır.Bir yandan da Eminönü civarındaki çeşitli
dükkanları dolaşarak kendine daha iyi bir iş arar.Ama okula gidemediğinden hiçbir
yerde iş bulamaz. Ufak bir işte iş bulduğundaysa kendi sınırlarına çarpıp
durur. Umut TaksimBostancı hattında işleyen bir dolmuşta şoför olarak
çalışmaktadır. Cemile çocuk bakıcılığı yapmaktadır. Çiftin yoksulluğa dair
sorunları Cemile’nin yakınmalarından
kaynaklanır. Umut’un ise yaşam standartlarıyla pek bir sorunu yok
gibidir.Cemile yaşadıkları evden daha iyi bir eve taşınmak, Eşinin de sabit
maaşlı masa başı bir işe geçmesini ister. Çalıştığı semtteki vitrinlere bakar,
istediği çizmeyi almaya Umut’un maaşı yetmez. Cemile ve Umut çiftinin hayatında
yoksulluk kadının daha fazlasını istemesi ve tüketim kültürüne duyduğu tutku
nedeniyle ortaya çıkan bir sorun gibi görünür.Televizyondaki dizilerin renkli
büyüsüne kapılan karısı Cemile’yi memnun etmek için, birlikte emlakçıları
dolaşırlar, kiralık daha iyi bir ev ararlar. Kayseri’den Boğaz Köprüsü’ne
trafik polisi olarak atanan Murat ise milyonlarca arabanın arasında kendisini
yalnız hisseder.Sürekli annesi ile telefonda konuşur.Akşamları bir polis arkadaşıyla
evde bilgisayar başına geçip internet üzerinden kız arkadaş arar. Şehrin
varoşlarında yaşayan ve şehrin merkezinde ise varoluş mücadelesi veren Fikret ,
Umut ve Murat’ın hayalleri, birbirlerinden habersiz, her gün Boğaz Köprüsü
üzerindeki sonsuz trafikte milyonlarca İstanbulluyla birlikte kesişir.
Köprüdekiler yoksulluğa ve sınıf farkına dair bir film.Ancak öyle bir yoksulluk
ki gerçekten çok boğucu ve çıkışsız. Filmin sonlarına doğru Cemile’nin kocasına
“ o zaman öylece çürüyüp gidelim burada” demesi söz konusu çıkışsızlığı sözlere
döküyor. Murat’ın sınıf farkını köprüde ceza yazarken sicil numarasını isteyen
bir milletvekili akrabasına karşı sessiz kalması Umut’un ve Fikret’in de adalet
ve sınıf farkına sessiz kalmaları bu duruma boyun eğmelerini anlatır. Murat
kendisine sınıf gücünü dayatan kadına karşı çıkamaz. Benzer bir durumda olan
kişi ise arkadaşıyla girdiği mağazada hırsızlıkla suçlanan Fikret’in başına
gelir.Murat Taksim’de Beyoğlu’nda gezebilir ama diğerleri…
ÖDÜL:
28.Uluslararası İstanbul Film Festivali
kapsamında verilen "Altın Lale Yılın En İyi Türk Filmi" ödülü.
(18 Nisan 2009)
Ankara Film Festivali 21 Mart 2010
► En İyi film
►En İyi Kurgu: Aylin Zoi Tonel, Vessela
Martschewski, Christof Schertenleib’e
Seçiciler Kurulu Oyunculuk Özel Ödülü
► Fikret Portakal, Murat Tokgöz, Umut
İlker ve Cemil
Seçiciler Kurulu: Ertan
Yılmaz, Mahir Günşıray, Tayfun Pirselimoğlu, Fırat Yücel, Hasan Ali Toptaş
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder