Oyuncular : Müjdat Gezen (Baradan), İlker Ayrık (Uzatmalı Sıtkı), Nejat
Birecik (Altındiş), Gülçin Santırcıoğlu (Huriye), Sümer Tilmaç (Anten), Emrah
Kolukısa (Adnan Menderes), Şafak Sezer (Jandarma), Tamer Karadağlı (Kaymakam),
Mustafa Şen (Berber Apti ), Erkan Üçüncü (Arap Bakkal), Yaşar Uzel (Kasap Ferdi
), Yakup Konca (İmam), İlhan Daner (1.İhtiyar), Erdoğan Tuncel (2. İhtiyar),
Ercan Bostancıoğlu, Erdem Baş (Jandarma İdris), Yurdaer Tosun
Konu: Adnan Menderes'i Yassıada'dan kurtarmaya kalkan bir delinin
maceraları. Deli Baradan, 100 bin çöp kibrit bulup bomba yapacak ve bir
denizaltı dehlizinden geçerek bombayı Yassıada'da patlatacaktır. O kargaşada
Menderes aynı dehlizden kaçacaktır.
Memlekette Demokrasi
Var,
27 Mayıs darbesi döneminde geçiyor. Adnan
Menders'in idamı beklediği Yassıada'ya bakan bir köyün Baradan isimli delisi,
gördüğü bir rüyadan sonra Menderes'i kurtarmaya karar veriyor. Menderes'i
destekleyen biri olduğu için değil, onun idamının Türkiye'de demokrasiye geri
dönülmez zararlar vereceğine inandığından. Onu engellemek görevi de geçici
olarak köye gelen bir askere düşüyor.
Yönetmen Nebioğlu, naif ve masalsı bir
öykü anlatan Memlekette Demokrasi Var'ı Kusturica vari bir üslupla çekmeye
çalışmış. Filmin duygusuna çok uygun bir tecih bu. Tek problem, aslen yapımcı
olan Nebioğlu'nun bir Kusturica olmaması. O çizgide bir yaratıcı yönetmenin
elinde, daha dinamik ve zengin bir görsellikle, ortaya cidden çok keyifli bir
iş çıkabilirmiş. Prodüksiyon olarak aksayan pek bir şey yok. Oyunculuklar genel
olarak iyi. Senaryo belki yeterince “komik” değil ama kendi içinde keyifli
sayılır. Küçük ama iyi bir film için yeterli potansiyel var. Sadece o
potansiyeli gerçeğe dönüştürebilecek bir yönetmen yok maalesef.
Daha iyi bir yönetmen, metindeki vodvil
malzemesini de değerlendirip belki filmi daha komik hale bile getirebilirdi.
Tek bir diyalogu bile değiştirmeden hem de. Çünkü oyuncuların hemen hepsi kendi
tiplerine gayet iyi hayat vermişler. İhtiyaç duyulan, onların çabalarının
hakkını verecek bir mizansen anlayışı ve bu dünyaya seyirciyi ikna edecek bir
görsel üslup.
Filmin bir başka zaafı, Müjdat Gezen'in
kendini fazla ciddiye alan ve samimiyet hissi geçirmeyen performansı. Zaman
zaman senaryonun da düştüğü mesaj verme tuzağına, Gezen en baştan düşmüş zaten.
Her lafını büyük mesajlar verir gibi okuyor çünkü.
Bir de şuna açıklama alabilseydik: Köyün
delisi, rüyasında görüp Menderes'i kurtarmak için çok naif bir plan kuruyor.
Peki ordu bundan nasıl haberdar oluyor? İlker Ayrık'ın eline bu planla ilgili
her detayı doğru şekilde aktaran askeri dosyalar nasıl geliyor? Filmin
seyirciden saklamaya çalıştığı, sorulmamasını umduğu bu detay aslında
senaryonun kurduğu fantezinin tek aksayan yanı. (Twitter: Ali Ercivan)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder