/ Mustafa Oğuz Kurgu: Bora Gökşingöl, Uygulayıcı Yapımcı: Esi Gülce, Sanat Yönetmeni: Murat Güney, Işık Şefi: Abdullah Yazıcı, Ses: Levent İntepe, Kostüm Tasarım; Canan Çayır, Yapım Sorumlusu: Oğuzhan Sakaoğlu, Yapım Asistanı: Sertaç Büyükpamukçu, Onur Yıldız ,Yardımcı Yönetmen: Bahadır Başaran, Reji Asistanları: Ender Emir, Müge Beceren, Selen Şenay, Şahin Çetiğnkaya, Yapım Asistanları: Onur Yıldız, Sertaç Büyükpamukçu, Oktay Sezen, Mehmet Irmak, Focus Puller: Serkan Gülgülen, Kamera Asistanları: Salih Dikmen, Emre Özel, Renk Düzenleme: Bora Gökşingöl, Dekor Asistanı: Nurcan Tatalır, Kostüm Asistanı: Emre Hamamcı, Final Miks: Ulaş Ağce, Boom Operatörü: Sertaç Müldür, Işık Asistanları: Cem Vurkır, Emre Çakır, Emin Öztürk, Set Amiri: Bedrettin Kılıcı, Set Asistanları: Rahmi Eskiköy, Ahmet Kerimoğlu, Tufan Esa, Cast Sorumlusu: Gülden Avşaroğlu, Laboratuar Sorumlusu: Emre Önel, Teknik Yönetici: Yusuf Özbek, Film Transfer: Bülent Tanoba, Kopya Baskı: Mustafa Koç, Ersan Gümüş, Ayhan Kısa, Renk Düzeltme: Burcu Doğanay, Film Yıkama: Orhan Turgut, Adnan Şahin, Selahattin Turgut, İlhan Özkan, Sinan Kılıç, Aydın Yeniçeri, Bora Büyükdikbaş, Hüseyin Sargın, Süleyman Göktaş, Cengiz Koç
Oyuncular: Erdem Akakçe
(Egemen), Meral Çetinkaya (Gülseren), Derya Alabora (Umay), Rıza Akın (Ramiz),
Merih Atalay (Gülderen anne), Durul Bazan (yönetmen Mehmet), Şebnem Dilligil
(Gülderen), Rıza Akın (Ramiz), Savaş Akova (Ergin), Pınar Töre (Banu), Hilal
Özbay (Gülderen gençlik), Güner Özkul (Sevim), Tuncay Kaynak (Mahmut), Arkadaş
Gün (1. oğlan), Oktay Avcı (2. oğlan), Ozan Tekcan (Sinan),Reklamk Şirketinde
çalışanlar: Sezgin Erdem, Melis Tiryaki, Afacan Caylan, Özge Ökten, Bedir
Bedir, Serkan Oz (sucu çocuk), Komşu Kadınlar : Gülden Avşaroğlu, Aydan Cömert,
Asiy Özveri, Reklamcı takımı: Aynur Topalak, Nazlı Çığa, Sercan Badur, Aslı
Öner, K. Gürkan Demir (Doktor), Metin Abi (şarapçı amca), Kadir Karabulut
(otobüs şoförü), Zeynep Kadıoğlu (dil çıkaran kız),
Konu: Egemen, 30’lu yaşlarını aşmış, bir reklâm ajansında ofis boy
olarak çalışan ve ilerleyen yaşına rağmen annesi Gülseren ile aynı evde yaşamak
zorunda olan genç bir adamdır. Hayat, Egemen için, evlerinin içine gizlenmiş
ufak bir cehennem gibidir. Gülseren içinse Egemen hayattaki tek varoluş
nedenidir. Patronu Umay’a duyduğu ilgi genç adam için büyük bir açmaz,
annesinin varlığı ise bu ilgi önünde koca bir engeldir. Egemen iki kadın
arasında sıkışıp kalır.
Karanlıktakiler dünya
prömiyerinde
Türk yönetmen Çağan Irmak yeni filmi
Karanlıktakiler’in dünya prömiyeri Montreal’de yapıldı. Sağlıksız bir anneoğul
ilişkisinin, acının ve kendini unutmanın dokunaklı hikâyesini anlatan bu drama
hem senaryo kalitesi hem de oyuncuların başarılı performansları açısından
görülmeye değer. İşlevsellikten uzak bu anneoğul ilişkisini tutkuyla
canlandıran başrol oyuncuları Meral Çetinkaya ve Erdem Akakçe. Bu iki karakter,
böyle bir filmde esasen kolayca yapılabilecek melodrama kayma hatasını hiç
göstermeden, tüm filmi adeta omuzlarında taşıyorlar.
Filmin senaryosunu İstanbul’daki
komşularından esinlenerek yazdığını anlatan Çağan Irmak, filmi sayesinde modern
bir Türkiye’nin, Akdeniz Türkiye’sinin portresini çiziyor. Ülkesinin büyük
değişimler geçirdiğini anlatan yönetmen bu filmin de bu değişime ilişkin kimi
öğeler taşıdığını aktarıyor.
Montreal Film Festivali 56 Eylül 2009:
Annem deli
Epey dolu bir program yüzünden (televizyon
sağ olsun) size oldukça hoşuma giden bir film hakkında yazmaya vakit bulamadım:
Türk yönetmen Çağan Irmak’ın filmi Karanlıktakiler.
Otuzlu yaşlarında hala bekâr bir reklâm
ajansı ofisboyu deli annesiyle harap evlerinde yaşamaktadır. Annesi onunla
çocuk gibi uğraşmaktan hoşlanırken o da annesine çevirdiği zalim numaralarla
eğlenmektedir. Bir gün monoton hayatından ve annesinin giderek bozulan ruh
sağlığından sıkılan Egemen, kendileri için unutulmayacak bir gece hazırlar.
Acıtatlı tonda bir dramatik komedi olan
Karanlıktakiler ilk başlarda güldürse de karakterlerin kendilerini daha fazla
ortaya koymasıyla duyguların ağır bastığı bir film. Yalnız Çağan Irmak filmin
sonundaki belirgin ton değişikliğine rağmen tüm bunları tumturaklı bir dile
girmeden gerçekleştiriyor. (05092009 Manon Dumais)
Karanlıktakiler Annem dışında her şey
Otuzlu yaşlarındaki hafiften naif Egemen
(Erdem Akakçe, mükemmel!) zalim ve yorgun anesi (Meral Çetinkaya) ile
yaşamaktadır. Annesi günlerini evlerinde kapalı, kendisini rahatsız eden
yaramaz küçük komşularının başlarına kova dolusu su boşaltarak geçirirken, oğlu
bir reklam ofisinde her işe koşan bir eleman olarak çalışmaktadır. Kahve,
yemek, alışveriş… her şeyle güler yüzle surat asmadan ilgilenmektedir. Ancak
öyle bir an gelir ki, günlerini onu arayarak ve ona kızarak geçiren ve her an
sinir krizlerine kapılan annesi çok fazla ileri gider. Ne de olsa, her şeyin
bir limiti vardır, öyle değil mi?
Montreal Film Festivali kapsamında 4, 5 ve
6 Eylül’de gösterilen Türk yönetmen Çağan Irmak’ın filmi Karanlıktakiler, iki
başarılı performansın yürüttüğü çok özgün bir film. Aynı zamanda reklam
ajansının modern çizgisi ve ışığı ile annenin kendisini kapadığı karanlık ve
eski apartman dairesini karşı karşıya getiren sinematografik ve artistik
yönetimin başarısının da altını çizmek gerekir. Eğlenceli ve şaşırtıcı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder