Yönetmen: Yağmur Taylan, Durul Taylan, Senaryo: Engin Günaydın, Görüntü Yönetmeni: Gökhan Tiryaki, Müzik: Atilla Özdemiroğlu Yapım: İmaj /Müge Kolat Kurgu: Bora Gökşingöl, Sanat Yönetmeni: Elif Tasçıoğlu, Yardımcı Yönetmen: Ayhan Özen, Yönetmen Yardımcısı: Burcu Alptekin, Şahin Çetinkaya, Renk Düzenleme : Bora Gökşingöl, Grafik Tasarım: Murat Arlı, Ses Süpervizörü: Ray Gillon, Işık Şefi: Kadir Yazıcı, Focus Puller: Serkan Gülgüler, Kamera Asistanları: Önder Güral, Emre Özel, Sanat Yön. Yardımcıları: Erim Gayretli, Bora Deniz, Dilek Yapköz, Set Amiri: Kenan Şahin, Kostüm: Sevda Alemdaroğlu, Makyöz: Refika Yazıcı, Kuaför: Ercüment Küçükelmas, Işık Ekibi: İbrahim Erenel, İhsdan İşçi, Boom Operatörü: Sonat Hançer, Set Ekibi: Kemal Şahin, Eyüp Cevahiroğlu, Hüseyin Arı, Laboratuar Yöneticisi: Yusuf Özbek, Film Transfer: Bülent Tanoba, Kopya Baskı: Mustafa Koç, Ersan Gümüş, Ayhan Kısa, Renk Düzeltme: Burcu Doğanay, Film Yıkama: Orhan Turgut, Adnan Şahin, Selahattin Turgut, İlhan Özkan, Sinan Kılıç, Aydın Yeniçeri, Bora Büyükdikbaş, Hüseyin Sargın, Süleyman Göktaş, Serkan Yiğitkoç
Oyuncular:
Engin Günaydın ((Celal), Binnur Kaya (Sevilay), Settar Tanrıöğen (Cemal), Ercan
Kesal (Süleyman), İlker Aksum (Sabri), Şinasi Yurtsever (Seyfi), Tayfun Sav
(Terzi Fahri), Binnaz Ekren (Hanife), Güneş Berberoğlu (Sibel), Serra Yılmaz
(vekil), Nedim Suri (Mesut), Tolga Coşkun (Hüseyin), Binnaz Ekren (Hanife),
Şinasi Yurtseven (Seyfi), Serkan Keskin (Süleyman arkadaşı), Murat Taşkent ,
Yeşeren Güven (Mesut’un sevgilisi), Elif Akçar (Sabri’nin karısı), Tayfun Sav
(giyim), Hakan Günaydın (Tuhafiyeci), Ahmet Eres (kapı ustası), Ziyaretçiler:
Ergun Üğlü, Güzin Köse, Arifre Akbay, Elif Akbay, Cansu Urgancı, Birsu Urgancı,
Tülay Karadayı, Beratiye Ayta, Pavyondakiler : Murat Kartoğlu, Kadir Yazıcı,
Yusuf Akbulut (Öndrer Bey), Özcan Asiltürk (şoför), Mustafa Çohadar (köylü), [1]
Konu: Celal, karısı ve çocuğuyla
mutsuz bir aile hayatı sürmektedir. Abisi Cemal’le birlikte ortak oldukları
elektrik dükkanında da işler pek parlak değildir. Birçok yere borçları vardır.
Celal ve Cemal’in tek eğlencesi Samsun’da pavyona gitmektir. Pavyonda çalışan
Sibel Ceylan’a olan aşkı Celal’in başına dert açacaktır.Celal’in karısı
Sevilay, 15 yıldır, Almanya’da yaşayan babasının gönderdiği paraları
biriktirerek saklamaktadır. Celal’in bu sırrı bildiğinden habersizdir. Zaten
mutsuz bir hayat sürmekte olan Celal, bu paranın kurtuluşu olduğunu düşünerek,
bir plan yapar. Fakat Celal’i sürprizler beklemektedir…
► Settar Tanrıöğen “En İyi Yardımcı Erkek
Oyuncu”
► Engin Günaydın “En İyi Senaryo”
► Atilla Özdemiroğlu “ En İyi Müzik “
► Elif Tasçıoğlu “En İyi Sanat Yönetmeni
►Binnur Kaya “ En İyi Kadın Oyuncu “
3. Yeşilçam Ödülleri 22 Şubat 2009 (Kültür
ve Turizm Bakanlığı'nın desteği, Türkiye Sinema ve Audiovisuel Kültür (TÜRSAK)
Vakfı ve Beyoğlu Belediyesi'nin işbirliğiyle, Turkcell'in ana sponsorluğunda)
► Binnur Kaya “En İyi Kadın Oyuncu”
► Engin Günaydın “En iyi senaryo”
►Atilla Özdemiroğlu “En iyi müzik”
Vavien Yapmayı Bilmeyen Adam
Tokat, Erbaa’da yaşayan elektrikçi Celal,
filmin ‘kafasındakileri gördüğümüz’ adamı. Eşi ve andaval olduğunu düşündüğü
ergen çocuğuyla birlikte monoton bir hayat sürmektedir. Ara sıra “bir okul
ihalesi var, elektrik işlerini biz yapacağız” bahanesiyle Samsun’a gidiyor.
Samsun’da ise takıntılı bir aşk beslediği bir pavyon kadını var. Ama aşkı belli
ki karşılıklı değil. Para istiyor Celal’den. Celal de gidip karısının
kendisinden sakladığını sandığı paralardan bir alıp kadına veriyor. Kadın ona
yüz vermese de aklı hâlâ orada Celal’in. Bir yanda yuvası, bir yanda
Samsun’daki umutsuz aşkı, gidip geliyor. İki hayat arasında savruluyor Celal.
Filmin ismini aldığı Vavien, bir elektrik terimi. Tekniğine girmeden anlatalım,
bir anahtardan açtığın ışığı başka bir yerdeki ikinci bir anahtardan kapatmaya
yarıyor bu vavien. Yani bir düzeneği, iki ayrı yerden idare etmeye. Celal’den
filmin bir sahnesinde vavien yapması isteniyor ve kendisi “Vavien yapmasını
bilmiyorum ben” diyor. 20 yıllık elektrikçi ama vavieni bilmiyor. Karısıyla da
tartışmasını sağlayan bu konu, Celal’in durumunu özetlemesi için filme koyulmuş
elbet. Bir yanda aile hayatı, eşinin saklanmış paraları ve diğer yanda gizli
aşkı. Celal bu iki hayatı nasıl idare edeceğini bilmiyor. Kendini sıkışmış
hissettiği hayatla kafasında planladığı hayat arasındaki vavieni kuramıyor;
birisini açıp diğerini kapatamıyor. Yani, her iki anlamda da, vavien yapmasını
bilmiyor. Ve bu durum Celal’i planlar yapmaya itiyor. İşte bu andan da itibaren
senaryo meramına dönmeye, filmimiz de siyaha çalmaya başlıyor.
Engin Günaydın, henüz ilk denemesi
olmasına rağmen gariplikle trajediyi harmanlayan senaryosuyla başarılı olarak
adledilebilir. Yönetmen Taylan kardeşler ise filme “sinema duygusu” ekleme
konusundaki yetilerini akıllardan kolay çıkmayacak birkaç nefis planla
süslemiş. Ama bütün bunların dışında, şaşırtıcı olmayacak bir şekilde, bir
oyunculuk filmi Vavien. Özellikle belli başlı rollerde oynayan Engin Günaydın,
Settar Tanrıöven, Serra Yılmaz ve Ercan Kesal (Üç Maymun’dan hatırlıyoruz) gibi
isimler başarılı performanslarıyla filmi akıtıyorlar.
Ancak iki isme ayrıca değinmek gerekiyor.
Birincisi, her geçen projede insanları şaşırtmaya ve kendine hayran bırakmaya
devam eden Binnur Kaya. Celal’in karısı rolünde filmin en iyi performansı
kendisine ait. İkincisi ise filmde yer aldığı ufacık sahnelerde bile döktürmeye
doyamayan yan rollerin vazgeçilmez oyuncusu İlker Aksum. Filmde neredeyse yarım
dakikalık bir sahnesinde bile insanları perdeye kilitleyen Aksum’un, artık bir
sinema filminde başrol olarak oynamasının vakti geldi de geçiyor bile.
Elbette ki aksak yönleri, gereksiz
bulunabilecek sahneleri, karakterleri ve filmin irtifa kaybettiğini
düşündürecek senaryo hamleleri var Vavien’in. Ancak Günaydın’ın ilk senaryosu
oluşu ve başarılı oyunculukları ile film, Türkiye sineması adına yüzümüzü
güldürmeyi başarabiliyor. Ve sanırım böylece Engin Günaydın da hedefine ulaşmış
oluyor. (Ümit Açık, www.bakiniz.com)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder