GIRGIRİYEDE ŞENLİK VAR (1981)

Yönetmen: Kartal Tibet

Görüntü Yönetmeni: Çetin Gürtop

Müzik: Hurşit Yenigün

Yapım: Erler Film/Türker İnanoğlu

Yönetmen Yardımcısı: Muzaffer Hiçdurmaz, Kamera Asistanı: Hakan Gürtop, Fotoğraflar: Ersin Pertan, Senaryo: Sadık Şendil, Işık Şefi: Ergun Şimşek, Teknik Yönetmen: Sohban Koloğlu, Sesleri Alan: Erkan Esenboğa, Montaj: Mevlüt Koçak, Negatif Montaj: Mustafa Kul, Renk Uzmanı: Hikmet Kuyucu, Laboratuvar: Selahattin Kaya, Ziya Uçak, Mustafa Yıldız, Prodüksiyon Amiri: Adnan İrkut, Erol Deniz,

(Yeni Lale Film Stüdyolarında hazırlanmıştır)

Oyuncular: Gülşen Bubikoğlu, Müjdat Gezen, Perran Kutman, Münir Özkul, Adile Naşit, Ayşen Gruda, Şener Şen, Şemsi İnkaya, Bilge Zobu, Yavuz Şeker, Nevzat Açıkgöz, Ahmet Kostarika, Yüksel Gözen, Azize Ökçü, Mahmut Elifi

KONU: Sulukule’de yaşam üç çiftin birden dünya evine girdiği büyük bir düğünle başlar...Güllüye (Gülşen Bubikoğlu), annesi Sabahat (Perran Kutman), dayısı Bekir (Şemsi İnkaya), Bayram (Müjdat Gezen), babası Emin (Münir Özkul), kız kardeşi Sevim (Ayşen Gruda) ve halası Zekiye (Adile Naşit)’ten oluşan iki ailede Güllüye Bayram’la, Sevim Bekir’le, Emin Sabahat’la evlenmiştir. Evsiz kaldıkları için Sabahat’ın kapısına dayanıp insafa gelsin diye yalvar yakar olurlar. Sabahat’ı kandırmanın tek yolu paradan geçer. O evinin kapılarını sonuna kadar açmaya hazırdır. Yeter ki, paradan haber versinler!... Ancak bu işsiz takımından beş kuruş çıkacağı yoktur. Bayram’ın ayı oynatmaya, Zekiye’nin bohçacılığa, Güllüye’nin çiçekçiliğe dönmeye hiç niyeti yoktur. Kafa kafaya verip sonunda çözümü bulurlar. Kadınlar üç-beş parça altınını satar, erkekler sağ-dan soldan borç-harç derken sazlı sözlü, hem pişirip, hem de çalıp oynayacakları kendi meyhanelerini, “Gırgıriye Saz Salonu”nu açarlar. Hapisten çıkıp gelen Zekiye’nin eski yavuklusu Duman Haydar da (Şener Şen) bu cümbüşe katılınca seyreyleyin gümbürtüyü!.. İşleri kötü bir meyhaneci, Güllü’yü şarkıcı olarak transfer etmek ister. Banker Dursun burada işe başlayan Güllü’ye göz koyar. Cebine esrar koyup yakalatarak Bayram engelini aşar. Emin ve Haydar oyunun farkına varır. Güllü, Dursun’u Haydar ve Zekiye’nin düğününe çağırıp itiraf ettirir. Garson kılığındaki polisler düzenbaz Dursun’a ve filme son noktayı koyarlar…

ÖDÜL:

► Ankara Sanatevi adına Sinema Yazarlarımızın düzenlediği “En İyi 5 Film seçiminde (1982) Müjdat Gezen ”En İyi Yardımcı Erkek Oyuncu”

Katılan 5 Film: Gırgıriye, Gül Hasan, Gırgıriye’de Şenlik Var, Deliler Koğuşu,Bizim Sokak.

 ► Bülent Ersoy olayını alaya alan "Gırgıriye" filmini görememiştim. O filmin büyük ticari başarısı üstüne yapılan devamı sinemalarda ikinci haftasını dolduruyor. Film, Erler Filmin (Arzu Filmin bir zamanlar öncülüğünü yaptığı biçimde) birçok sevilen, popüler güldürü oyuncusunu bir araya topladığı kalabalık kadrolu komediler çığırını sürdürüyor. Sadık Şendi’in senaryosu, bu verimli ve esprili yazarımızın bir yorgunluk dönemi ürünü... Bilinen tipler, espriler, durumlar yineleniyor, bir kez daha... Gerçi Şendil, olayları, güncelliği izlediğini göstermiyor değil. Filmin olumsuz kahramanının Banker Dursun" kimliğin tanıması, bunun ilk akla gelen göstergesi... Ama yine de, bunca sevilen ismi bir araya getiren, bunca kozu olan bir filmde taze bir güldürü yaklaşımı, daha güncel, çağdaş espriler, güldürü denen sanatı/olayı şu veya bu biçimde bir yenileme çabası beklenmez mi?

"Gırgıriyede Şenlik Var'da böyle bir yenilik yok. Tüm oyuncular, sayısız filmden veya TV skecinden bildiğimiz kişiliklerini yineliyorlar, kendilerinden beklenen oyunu, mimikleri veya esprileri yapıp gidiyorlar. Bu kadarı halkın rağbetine yetiyorsa, sorun yok. Ama biz sinemadan ve önemli bir tür olan gül-dürüden başka şeyler beklemekte özgür, aradığımızı bulamayınca bu ve benzeri filmleri alkışlamamakta da mazuruz sanıyorum. “Atilla Dorsay, “12 Eylül Yılları ve Sinemamız”