SÜRGÜN (1992)
Yönetmen:
Mehmet
Tanrısever, Senaryo: Mehmet Tanrısever, Mehmet Uyar, Görüntü
Yönetmeni: Hüseyin Özşahin Yapım: Feza Film/ Mehmet Tanrısever Hikaye:
Hüseyin Karatay, Söz Yazarı: Mehmet Uyar, Yardımcı Yönetmen: Metin
Çamurcu, Sanat Yönetmeni: Türkan Kafadar, Kurgu; İsmail kalkan,
Müzik: Esin Engin, Yardımcı Yönetmen: Metin Çamurcu, Yapım
Sorumlusu: Hüseyin Akçalı, Yardımcısı: Mehmet Aytekin, Prodüksiyon
Amiri: Hasan Kubilay, Prodüksiyon Yardımcıları: Yılmaz Terzioğlu,
Ünal Akgün, Işık Şefi: Zafer Kutlu, Işık Yardımcıları: Ethem
Kaygusuz, Ahmet Boldaş, Set Amiri: Giray Alpan, Makyaj: Hakan
Kültür, Kostüm: Talip Okçul, Kamera Asistanları: Hüseyin Devrim,
Yaşasr Ünlü, Set Teknisyenleri: Ercan Tuman, Ercan Akyıldırım, Aslan
Gül, Yaşar Davutoğlu, Mehmet Sezer, Reji Asistanları: Gültekin
Alihocagil, Ufuk Maden, Video Kamera: Refik Caferoğlu, Bülent Tezioğlu, Ulaştırma:
Haşim Eroğlu, Haydar Kazak, Alaaddin Melezoğlu, Ses Kayıt ve Miksaj: Erkan
Esenboğa, Ses Kayıt Asistanı: Burhan Şahin, Renk Düzeltmre: Türker
Vatan, Uğur Orbay, Laboratuar: Ekrem Şen, Arif Şengül, Film Baskı: Veli
Burç, Uğur Orbay, Negatif Montaj: Bülent Özayan, Tamer Eşkazan, Efekt:
Ayhan Arli, Seslendirme Yönetmeni: Erkan Esenboğa,
Oyuncular: Bulut Aras
(öğretmen), Gamze Tunar (Hacer), Orçun Sonat (Ali Osman), Lütfü Seyfullah
(Muhtar), Macit Flordun (Molla), Erol Taş (Çavuş), Fatma Belgen (Hatice), Halit
Akçatepe (Hurşit), Tarık Tanrısever (Durmuş), Nezihe Becerikli (Fadime), Hasan
Nail Canat (Katıırcı), Engin İnal (İlkokul Müdürü), İsmail Kalkan (İmam),
Bülent Polat (lokaldeki öğretmen), Giray Alpan (İlköğretim Müdürü), Hakkı
Kıvanç (Başçavuş), Kemal İskender (Orman Şefi), Kamil Sesli (Tapu Memuru),
Fatma Günüşen (Muhtarın Karısı), Mehmet Akça (dede), Ercan Tuman (köylü),
Müleyke Tanrısever, İsmail Aküzüm (Recep), Coşkun Albayrak (Kazım), Ahmet Demir
(görevli)
Konu:
Büyük şehirden uzak bir köye sürgün gönderilen ve orada muhtarın batıl
inançlardan ötürü. Yalan yanlış bilgilerle tutuklanan bir öğretmenin mücadelesi
ve köy halkına bıraktığı yardımlaşma, düzenleme ve aydınlık gibi kavramları
bırakmasıyla şekillenen etkileyici bir film. "Bulut Aras" bir köye
öğretmen olarak atanır ve birçok şeyi değiştirir. Değirmen yapar, köyün yolunu
açar, okul'un tadilatını halleder. Bu yaptıklarına kıskanan eli kolu uzun köy
muhtarı "Lütfü Seyfullah"tır. Köyde birçok şeyi değiştiren öğretmen
en sonunda yine sürgün gönderilir.
ÖDÜL
45. uluslararası Salerne Film Festivali'nde (1992)
►"En
İyi 2. Film",
11.
Taşkent Film Festivali"nde (1992)
►"En
İyİ 2. Film"
►
"İlk Fİlmİnİ Çeken Yönetmen".
4 Mehmet Tanrısever
filmine büyük bir özen göstermiş, çok detaylı çalışmış ve büyük bir emek
sarfetmiş. Daha ilk sahnelerden film insanı kuşatıyor, duygularla
bütünleştiriyor... Yakın tarihimizin yanlış uygulamalarına sessiz ve sössüz bir
başkaldırı diyebiliriz, ya da bir hesaplaşmanın filmi. (İsmail Fatih
Ceylan, Yörünge d., s: 26,2 Ağustos 1992)
4
Tanrısever, inançları doğrultusunda kurduğu bu basit öyküyü sade bir şekilde
anlatmış. Ortada propaganda, sömürü, slogan yok. (Yani Kemalistler açısından
korkulacak birşey yok!) Yasaklanan o meşhur sahneye gelince: Etrafına çocukları
toplamış kur'an okuyan köy imamının evi basılıp kitapları yakılıyor. O kadar.
Yani, yakın tarihimizin bir bölümünde büyük olasılıkla gerçekleşmiş bir olay,
hiçbir şekilde abartılmadan gösterilmiş. (Durul Taylan, "Sürgün:
Abartısız, sade", Sinema g., s: 90,2329 Ocak 1993)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder