İLK AŞK (2006)
Yönetmen: Nihat Durak,
Görüntü Yönetmeni:
Selahattin Sancaklı, Senaryo: Ada senaryo grubu (Volkan Sümbül, Filiz Üstün Durak, Emre Özdur),, Yapım:
Tim’s Prodüksiyon/Timur Savcı Yardımcı
Yönetmen: Emre Ozdur, Muharrem Özabat, Cem karcı, Serhat Çakıloğlu, Genel
Sanat Yönetmeni: Ayla İncekol, Kostüm tasarım: Pelin Aksu, Kostüm
Sorumlusu: Nildağ Kılıç, Kostüm Asistanları: Ayşen Antaş, Yeliz
Buyruk, Müzik: Fahir Atakoğlu, Genel
Koordinatör: Başak Abacıgil, Sanat Yönetmeni Yardımcıları: Elif Sema
Binay, Murat Battal, Hatice Özdem, Danışman: Şener Onar, Serdar
Temizkan, Kurgu: Aytekin Birkan, Genel Koordinatör: Başak
Abacıgil, Teknik Direktör: Murat Akbulut, 2. Kamera Ast: Tarıkhan
Koç, 3. Kamera Ast: Argu Sağtürk, 2. Kameraman: Özgür Eken, Video
Ast: Ilgın Aybar, Caner Şen, Panther Operatörü: Ersin Karaman, Set
Fotoğrafları: Yavuz Sevimli, Göksel Ateş,
Negatif Kurgu: Eyüp Yıldız, Diyalog Kurgu: Murat Çelikol, Post
Prodüksiyon Sorumlusu: Seda Ahu Barut, Laboratuar: Yahya Öztürk,
Mustafa Şahin, Mustafa Oruç, Kopya Baskı: Osman Yıldız, Çağlar Özlek,
Zekeriya Şahin, Stüdyo Koordinatörü: Turan Tokel, Renk Düzenleme:
Erol şahin, Negatif Kayıt: Şafak Mıhlaç, Süleyman Derebaşı, Emrah
Ergenç, Altyazı Eşleme: Dila Ulutaş, Altyazı: Taner Alioğlu,
Mürsel Gülveren, Kerem Aktaş, İsmail Yeltek, Işık Şefi: Ulutaş Dileksiz,
Işık Astanları: Bülent Sancaklı, Sercan Aydemir, Adem Başkurt, Mehmet
Volkan Kutay, Telesine: Tuncay Koçtürk, Esra Çora, Yapım
koordinatörleri: Engin Acuner, Esra Songün, Yapım Sorumlusu: Uzay
Borga Çiçek, Yapım Asistanları: Harun Yiğit, Burçak Yeşim Hakgören, H.
Volkan Güreş, Burcu Görün, Sezgin Acuner, Dilek Taşdemir, Mustafa Atak, Ceyhun
Olaş
Oyuncular; Çetin Tekindor
(Asaf), Tarık Papuççuoğlu (Azmi), Vahide Gördüm (Nevin), Halit Ergenç (Kemal),
Dolunay Soysert (Aysel), Rafael Cedolini (Genç Arif Ege), Neslihan Alagül (Genç
Bahar, Şenay Gürler (Kısmet), Okan YalabıkRasim), Altan Gördüm (Zurnacı Ziya),
Erdal Tosun (Fatih), Ali Uyandıran (Postacı), Ayşen Gruda (Hatice Teyze), Yücel
Erten, Kemal İnci, Orhan Günşıray, Erol Aksoy, Türker Tekin, Zeki Dinçsoy,
İbrahim Raci Öksüz (Fıçı Necmi), Emrah Eren (Çaycı Mesut), Erol Günaydın (Arif
Arifoğlu), Azra Akın (Bahar), kaan Urgancıoğlu (Arif Ege), Orhan Kılıç, Özhan
Sargın (Nazlı), Yağızcan Konyalı (Alp), Ulaş öz (Alp arkadaşı), Cengizhan
Karluk (Alp Arkadaşı), Serap Kaya (Bahar’ın annesi), Birol Kocaman (Bahar’ın
babası), Hüseyin Öcalan (Ege arkadaş), Önder Öcalan (Ege arkadaş), Mert Deniz
Günaydın (Ege arkadaş), Irmak Murat (Bahar Arkadaş), Gülnur Deniz Günaydın (Ege
Arkadaş), Irmak Murat (Bahar arkadaş), Gülnur Alize Gördüm (Bahar Arkadaş), Ada
Dileksiz (Bahar Arkadaş), İbrahim Coşkun (Fatih’in adamı), Fati Paşalı
(Fatih’in adamı), Sevgi Susuzlu (Mevlut okuyan kadın), Ferda Işıl (Mevlüttaki
kadın), Aynur Kesecioğlu (Mevlüttaki kadın), Tuba Akare (Hemşire), Zeynel
Korkut (dondurmacı), İsmail Çınar (Hamal), Hasan Zeybek (hamal), Elif Balın
Turist Kız), Hatice Dural (Camdan bakan teyze),
Konu: Denize kıyısı olan bir Ege kasabasında (Eski Foça) 1990’ların başı... Kasabanın ileri gelenlerinden Arifoğulları ailesi eski ihtişamlı günlerinden çok uzaktadır. Tarlaların çoğu satılmış, çürümek üzere olan zeytinyağı fabrikasından başka bir şey kalmamıştır. Ailenin reisi Arif Arifoğlu (Erol Günaydın) 85 yaşına gelmiş, elini yıllar önce işten güçten çekmiş, aksi bir ihtiyardır. Oğlu Azmi’nin (Tarık Papuççuoğlu) tek derdi, eski karısı Nevin’in (Vahide Gördüm) gönlünü tekrar kazanmaktır. Oğulları Kemal (Halit Ergenç) ise kısa yoldan para kazanma hayalleri kurmaktadır. Ailenin ortanca oğlu Asaf (Çetin Tekindor) 40 yıl önce Kore Savaşı’na gitmiştir savaşta esirdüşüp bir daha izi bulunamayan Asaf, kasabadaki herkes tarafından ölü kabul edilmiş; Azmi kardeşinin nişanlısı Nevin ile evlenmiştir. Asaf’ın kasabaya dönüşüyle Azmi Asaf Nevin arasında büyük bir hesaplaşma yaşanacaktır.
&
Bu yılın yerli film furyası içinde anlaşılan bu tür filmler sık sık karşımıza
gelecek. Yani, son dönemde TV dizilerinin gördüğü büyük ilgiyi perdeye taşımayı
deneyen, temelde dizi havası, atmosferi ve duyarlılığında, kötü olmayan, ama en
azından sinema sanatına da hiçbir şey katmayan filmler...
1990’ların başında bir Ege kasabasında geçen film, bir büyük aile
hikayesi. Yaşlı ve haşin büyükbaba zaten filmin
başında ölüp gidiyor. İki oğuldan biri olan Azmi, karısı Nevin’i
kendisinden uzaklaştırmış, oğluyla da geçinemeyen bir öfkeli adamdır. “İyi
adam” sayılabilecek olan diğer kardeş Asaf ise yıllar önce çekip gitmiş, ölü
haberi gelmiş ve kendisinden haber alınamamıştır. Ve Asaf neden sonra geri döner. Bu da
çeşitli sürtüşmelere yol açar: asıl kendi sevgilisi olan Nevin’le, Azmi’yle,
çevreyle....Ve de tüm aile, üçüncü kuşaktan küçük torunlar dahil, kendisini bir
büyük hesaplaşmanın içinde bulur.
Filmin tekmik düzeyi ve görüntüleri kusursuz. Oyunculuklar iyi: hele iki
usta oyuncu, Çetin Tekindor Tarık Pabuççuoğlu’nun
karşılıklı döktürmeleri dayanılmaz. Müzik tek başına çok güzel, ama Fahir
Atakoğlu, herhalde yönetmenin de onayıyla, filmi sinema için dayanılmaz biçimde
müziğe boğmuş. TV dizisi atmosferi zaten biraz da ordan geliyor Sonuç olarak, özellikle dizi film
meraklılarını kolayca tavlayacak, ama sinemanın farklı birşey olduğunu
bilenleri pek doyurmayacak bir çalışma. (Atilla Dorsay)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder